Η NASA ψάχνει για ζωή στον μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου

Η αποστολή του Dragonfly θα ξεκινήσει το 2026 και το διαστημόπλοιο drone θα φτάσει στο φεγγάρι του Κρόνου το 2034 - Ποια στοιχεία έχουν στη διάθεσή τους οι επιστήμονες από την αποστολή του Cassini

Είναι δυνατόν πίσω από την ελληνική Μυθολογία να κρύβονται πληροφορίες για ουράνια σώματα που κατοικούνται από όντα στο Διάστημα; Τιτάνες, Έλληνες Θεοί, Κρόνος, Δίας... συνθέτουν ένα ψηφιδωτό που -ενδέχεται- να ανοίξει την πύλη στην ανθρωπότητα σε έναν άγνωστο, υπέροχο, αλλά εξίσου επικίνδυνο κόσμο. Τελικά, είμαστε μόνοι ή το σκοτεινό διάστημα κρύβει εκπλήξεις; Σύντομα θα γίνουμε λίγο σοφότεροι -ίσως και περισσότερο από... λίγο- σε ό,τι έχει σχέση με τη «γειτονιά μας», το Ηλιακό σύστημα, καθώς η NASA στέλνει drone στον Τιτάνα, το μεγαλύτερο φεγγάρι -δορυφόρο- του Κρόνου. Του πλανήτη που πήρε το όνομά του από τον πατέρα των Ελλήνων θεών και που φαίνεται να κρύβει πολλά μυστικά πίσω από τους δακτυλίους του ή και μποστά από το υπέροχο αυτό φαινόμενο.

Όπως ανακοίνωσε με μεγάλη περηφάνια η NASA την Πέμπτη, η αποστολή Dragonfly θα προσεγγίσει την επιφάνεια του Τιτάνα και θα προβεί σε διάφορες έρευνες, αναζητώντας ζωή, έστω και σε επίπεδο μικροβίων.

Το διαστημόπλοιο που θα ερευνήσει τον Τιτάνα, θα εκτοξευθεί το 2026 και θα φτάσει στον δορυφόρο του Κρόνου το 2034.

Οι μέχρι τώρα μελέτες δείχνουν ότι το μεγαλύτερο φεγγάρι του Κρόνου έχει πυκνή ατμόσφαιρα και διαθέτει λίμνες με μεθάνιο, το συστατικό που ενδέχεται να έχει σχηματιστεί από ζωντανούς οργανισμούς που απεβίωσαν.

Τα πρώτα στοιχεία για τον Τιτάνα συνέλεξε το Cassini , το οποίο ολοκλήρωσε το 2017 μία 20ετή έρευνα στον Κρόνο. Απ' όσα έχουν συλλέξει και εκτιμήσει οι επιστήμονες της NASA, η περίπτωση του Τιτάνα παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Για τον λόγο αυτόν κρίθηκε σκόπιμο να ξεκινήσει η οργάνωση μίας μεγάλης αποστολής, καθώς οι πιθανότητες να βρεθεί ζωή στον μεγάλο δορυφόρο ή να υπάρχουν στοιχεία που θα μπορούν να στηρίξουν ζωή, είναι πολύ υψηλότερες του μέσου όρου.

Υψηλά επίπεδα μεθανίου στον Άρη

Μεγάλη ποσότητα μεθανίου στον πλανήτη Άρη ανίχνευσε το Curiosity, ανακοίνωσε η αμερικανική διαστημική υπηρεσία.

Το επίπεδο που ανιχνεύθηκε είναι 21 ppbv (ένα ppbv σημαίνει πως, σε κάθε ποσότητα αέρα του Άρη, το ένα δισεκατομμυριοστό της είναι μεθάνιο). Το εύρημα προήθλε από το όργανο SAM (Sample Analysis at Mars) και παρουσιάζει ιδιαίτερα μεγάλο ενδιαφέρον επειδή σημαντική πηγή μεθανίου στη Γη είναι η μικροβιακή ζωή (αν και μπορεί επίσης να δημιουργηθεί μέσω αλληλεπιδράσεων μεταξύ βράχων και νερού).

Δυστυχώς, υπογραμμίζει η NASA, το Curiosity δεν έχει όργανα τα οποία μπορούν να δείξουν με βεβαιότητα ποια είναι η πηγή του μεθανίου, ή εάν προέρχεται από τοπική πηγή στον κρατήρα Γκέιλ ή από αλλού στον Άρη. «Με τις παρούσες μετρήσεις μας, δεν έχουμε τρόπο να πούμε εάν η πηγή του μεθανίου είναι βιολογικού ή γεωλογικού τύπου, αρχαία ή σύγχρονη» είπε ο Πολ Μάχαφι, βασικός ερευνητής του SAM στο Goddard Spaceflight Center στο Γκρίνμπελτ του Μέριλαντ.

Η επιστημονική ομάδα του Curiosity έχει εντοπίσει αρκετές φορές μεθάνιο κατά τη διάρκεια της αποστολής του ρόβερ. Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι τα επίπεδά του φαίνονται να αυξάνονται και να μειώνονται εποχικά. Επίσης, έχουν εντοπιστεί απότομες άνοδοι του μεθανίου, αλλά οι ερευνητές γνωρίζουν λίγα σχετικά με το πόσο αυτές διαρκούν ή γιατί διαφοροποιούνται από τα εποχικά μοτίβα που έχουν παρατηρηθεί.

Οι επιστήμονες της ομάδας έχουν σχεδιάσει ένα νέο πείραμα για επιπλέον στοιχεία πάνω στο θέμα, που αναμένεται να δώσει πολύτιμες πληροφορίες, ακόμα και εάν παρατηρηθεί απουσία μεθανίου. Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται χρόνος για την ανάλυση αυτών των στοιχείων και τη διεξαγωγή επιπλέον παρατηρήσεων, καθώς και σύγκριση- διασταύρωση με τα ευρήματα άλλων επιστημονικών ομάδων, όπως αυτής του Trace Gas Orbiter του ΕΟΔ- σκάφους που έχει περάσει πάνω από έναν χρόνο χωρίς να εντοπίσει μεθάνιο. Ο συνδυασμός των παρατηρήσεων από την επιφάνεια και από τροχιά θα μπορούσε να βοηθήσει στο να εντοπιστούν οι πηγές του αερίου στον πλανήτη και να κατανοηθεί για πόσο χρόνο παραμένει στην ατμόσφαιρα.

Επιστήμονες ανακάλυψαν δύο εξωπλανήτες που μοιάζουν αρκετά με τη Γη!

Δύο πλανήτες που βρίσκονται 12,5 έτη φωτός μακριά, φαίνεται πως είναι οι περισσότερο όμοιοι με τη Γη.

Το αστέρι του Teegarden, ένας παγωμένος κόκκινος νάνος που κέρδισε την προσοχή των αστρονόμων το 2003, είναι περίπου 10 φορές ελαφρύτερος από τον ήλιο και ένας από τους πλησιέστερους γείτονες του ηλιακού μας συστήματος.

Οι αστρονόμοι έχουν αναφέρει την ανακάλυψη δυο εξωπλανήτων που περιστρέφονται γύρω από ένα μικροσκοπικό αστέρι το οποίο βρίσκεται περίπου 12,5 έτη φωτός μακριά, ισχυριζόμενοι ότι είναι οι πλανήτες που μοιάζουν περισσότερο με τη Γη, από όσους έχουν δει μέχρι στιγμής.

Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε σε επιστημονικό περιοδικό, οι επιστήμονες λένε ότι οι πλανήτες που βρέθηκαν πρόσφατα βρίσκονται μέσα στην κατοικήσιμη ζώνη του αστέρι του Teegarden, που λέγεται ότι είναι ένα από τα μικρότερα που μετράται ακόμη.

Αυτό που προσδίδει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην ανακάλυψη είναι η ασυνήθιστη μέθοδος με την οποία ανακαλύφθηκαν. Αντί της τυπικής μεθόδου «διέλευσης», όταν οι πλανήτες φαίνονται να περνούν μπροστά από το αστέρι τους, η θέση των δύο νέων ανακαλύψεων τους επέτρεψε να ανιχνευθούν περνώντας μπροστά από τον ήλιο.

Σύμφωνα με την ομάδα, τα δεδομένα χρησιμεύουν ως σαφής ένδειξη της ύπαρξής τους:

«Οι δύο πλανήτες μοιάζουν με τους εσωτερικούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Ματίας Ζεχμάιστερ του Ινστιτούτου Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Göttingen, ο οποίος ανίχνευσε τους πλανήτες στο πλαίσιο ειδικής έρευνας του: «Είναι ελαφρώς βαρύτεροι από τη Γη και βρίσκονται στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη, όπου το νερό μπορεί να είναι σε υγρή μορφή».

Οι επιστημονικές παρατηρήσεις που πραγματοποιήθηκαν μέχρι τώρα, δείχνουν ότι το ζευγάρι μπορεί να μοιράζεται ομοιότητες με τους πλανήτες που βρίσκονται πιο κοντά στο δικό μας ηλιακό σύστημα.

Η ανακάλυψη είναι η τελευταία επιτυχία του ερευνητικού έργου Carmenes, το οποίο, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ήταν «ειδικά σχεδιασμένο για την αναζήτηση πλανητών γύρω από μικρά αστέρια».

Το αστέρι του Teegarden είναι ένας από τους πλησιέστερους γείτονες του ηλιακού μας συστήματος και ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2003.

Όπως και οι περισσότεροι κόκκινοι και καφέ νάνοι, εκπέμπει το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας του στο υπέρυθρο φάσμα, με τη θερμοκρασία του σε περίπου 2.700 βαθμούς Κελσίου, ισοδύναμη με τη μισή από εκείνη του Ήλιου.

Λόγω αυτής της ακτινοβολίας είναι δύσκολο να υπάρξει ζωή σε οποιονδήποτε πολύ κοντινό του πλανήτη.

Ακόμα, το σύστημα έχει πολλά ακόμα μυστήρια και σύμφωνα με τους ειδικούς μπορεί να περιέχει και άλλους πλανήτες πέρα ​​από τους δύο που περιγράφονται στη νέα μελέτη.

Διάστημα: Εντοπίστηκε δεξαμενή με πάγο κάτω από την επιφάνεια του Άρη

Η ποσότητα που είναι «αποθηκευμένη» εκεί, μπορεί να καλύψει εξ ολοκλήρου τον πλανήτη με 1,5 μέτρο νερού - Τι σημαίνει αυτό για την πιθανότητα ύπαρξη ζωής κατά το βαθύ παρελθόν στον «κόκκινο πλανήτη»

Πλανήτης Άρης... Μύθοι, δοξασίες, σενάρια... Τελικά ο άνθρωπος προέρχεται από τον Άρη; Ίσως περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να επιβεβαιωθεί ή να διαψευστεί αη αρειανή προέλευση της ανθρωπότητας. Η σύγχρονη τεχνολογία, ωστόσο, προσφέρει τη δυνατότητα στους επιστήμονες να μελετήσουν, να εμπλουτίσουν τη γνώση και να στρώσουν -κομμάτι, κομμάτι- τον δρόμο μέχρι το τελικό συμπέρασμα, την πολυπόθητη απάντηση. Καθημερινά, ωστόσο, τα στοιχεία ενισχύουν τις ενδείξεις που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ζωής, στο βάθος της αρχαιότητας, στον «κόκκινο πλανήτη». Νέα έρευνα, επιβεβαίωσε την ύπαρξη κρυμμένου παγωμένου πόλου κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη Άρη.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, η ποσότητα νερού που είναι εγκλωβισμένη κάτω από την επιφάνεια του «κόκκινου πλανήτη», θα μπορούσε να καλύψει με νερό βάθους 1,5 μέτρου ολόκληρο τον Άρη! Δεν περιμέναμε να βρούμε εδώ πολύ νερό σε μορφή πάγου», δήλωσε ο Stefano Nerozzi, πτυχιούχος βοηθός έρευνας στο Ινστιτούτο Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου του Τέξας και επικεφαλής της νέας μελέτης.

Αυτός είναι ο λόγος που Αρη θα πάνε πρώτα γυναίκες - Η μυστηριώδης διαστημική ασθένεια που «χτυπά» μόνο τους άντρες

Θηλυκού γένους θα είναι το πρώτο διαστημικό πλήρωμα που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στον πλανήτη Άρη, και θα πατήσει για πρώτη φορά την επιφάνεια του «κόκκινου» πλανήτη, τουλάχιστον αν δεν εξακριβωθούν τα αίτια και δεν βρεθεί τρόπος αντιμετώπισης μιας μυστηριώδους διαστημικής ασθένειας που πλήττει μόνο τους άνδρες!

Σύμφωνα με τα στοιχεία της NASA η μακροχρόνια παραμονή των αστροναυτών στο διάστημα προκαλεί αρκετές και ιδιαίτερα σοβαρές επιπτώσεις στο ανθρώπινο σώμα με πιο ανησυχητική, με διαφορά, τη ζημιά που προκαλείται στην όραση των αστροναυτών, των αστροναυτών. Ωστόσο για λόγους που ακόμα οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να εντοπίσουν η διαταραχή στην όραση «χτυπά» μόνο τους άνδρες αστροναύτες όχι τις γυναίκες!

Από τις πρώτες αποστολές του πλαίσιο του προγράμματος Apollo εμφανίζονταν προβλήματα στην όραση των αστροναυτών αλλά δεν θεωρούνταν σοβαρά. Αρχικά στις πρώτες, μικρής διάρκειας, διαστημικές πτήσεις οι διαταραχές στην όραση θεωρούνταν παροδικές, ωστόσο όσο περισσότερο οι άνθρωποι πετούσαν προς το διάστημα και όσο περισσότερο διαρκούσαν οι αποστολές τόσο πιο σοβαρές διαταραχές εκδηλώνονταν στη όραση. Σε μερικούς αστροναύτες τα συμπτώματα υποχωρούσαν σταδιακά και μετά από αρκετό χρονικό διάστημα, με την επιστροφή στη γη, σε άλλους όμως η βελτίωση ήταν μικρή και οι διαστημικές επιπτώσεις στην όραση έμοιαζαν μόνιμες.

Όπως διηγείται ο αστροναύτης Scott Kelly, ο άνθρωπος που έχει καταρρίψει κάθε ρεκόρ παραμονής στο διάστημα,  στο βιβλίο του «Αντοχή. Ένας Χρόνος στο Διάστημα. Μια ζωή Ανακαλύψεων». Το 2007 κατά τη διάρκεια των Αποστολών 25 και 26 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, η όραση του Kelly επηρεάστηκε κατά πολύ. Η αποστολή είχε διάρκεια 159 ημέρες και εκτός των σοβαρών προβλημάτων στην όραση ο Kelly εμφάνισε πολλά άλλα: αρκετή μείωση οστικής μάζας, οι μύες του ατρόφησαν και αδυνάτισαν τα τοιχώματα της καρδίας του.

Ωστόσο τα προβλήματα όρασης ήταν τα σημαντικότερα: η όρασή του χειροτέρεψε σχεδόν από τις πρώτες ημέρες της αποστολής και είχε ανάγκη από γυαλιά με πιο ισχυρούς φακούς.

Αν οι επιστήμονες της NASA δεν καταφέρουν να εντοπίσουν τους λόγους και τον τρόπο αντιμετώπισης της δυσλειτουργίας της όρασης που «χτυπάει» μόνον τους άνδρες η πρώτη αποστολή στον Άρη θα αποτελείται από αποκλειστικά γυναικείο πλήρωμα! Με τόσο σοβαρές δυσλειτουργίες στην όραση των ανδρών αστροναυτών δεν γίνεται να αποσταλούν άντρες στις επανδρωμένες αποστολές στον Άρη. Θα είναι αδύνατο να πιλοτάρουν το διαστημικό όχημα, να χειρίζονται πολύπλοκα συστήματα και να εξερευνούν την επιφάνεια του «κόκκινου» πλανήτη, αν δεν βλέπουν καλά!

Στα πολλά μυστήρια που προσπαθούν να επιλύσουν οι επιστήμονες της NASA με τις μακροχρόνιες αποστολές και με πολλά πειράματα που πραγματοποιούν σε τρωκτικά είναι να εντοπιστούν οι αιτίες των αρνητικών επιπτώσεων των διαστημικών πτήσεων στη φυσιολογία των θηλαστικών. Σχεδόν όλη η καταπόνηση που προκαλεί στον ανθρώπινο οργανισμό το διάστημα αντανακλά την γήρανση: μυϊκή ατροφία, μείωση οστικής μάζας, καρδιαγγειακά προβλήματα και οι λύσεις που θα προκύψουν, και οι οποίες θα καταστήσουν εφικτό το ταξίδι στον Άρη, θα έχουν πληθώρα οφελών για την ανθρωπότητα στη γη!

Τεράστιο διαστημικό «κανόνι» τρέχει στο διάστημα με 2,5 εκατ. μίλια/ώρα (pics & vids)

Στην ανακάλυψη ενός πάλσαρ που διατρέχει το διάστημα με ταχύτητα 2,5 εκατ. μιλίων/ώρα προχώρησαν οι αστρονόμοι. Η ταχύτητα του είναι τόσο μεγάλη, που θα μπορούσε να καλύψει την απόσταση μεταξύ της Γης και της Σελήνης σε μόλις 6 λεπτά.

Η ανακάλυψη του έγινε χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi Gamma-ray της NASA και το τηλεσκόπιο Karl G. Jansky Very Large Array (VLA).

Αξίζει να σημειώσουμε πως τα πάλσαρ πρόκειται για αστέρες νετρονίων με τεράστια πυκνότητα, που περιστρέφονται πολύ γρήγορα και δημιουργούνται μετά την έκρηξη  ενός τεράστιου αστέρα. Το συγκεκριμένο ονομάστηκε PSR J0002 + 6216 και διαθέτει μια «ουρά» ραδιοεκπομπής ακτίνων γάμμα που εκπέμπει κατευθείαν προς τα συντρίμμια από μια πρόσφατη έκρηξη σουπερνόβα.

«Χάρη στην πολύ στενή ουρά του που μοιάζει με βέλος και την πολύ ιδανική γωνία θέασης, μπορούμε να εντοπίσουμε αυτό το pulsar κατευθείαν στην γενέτειρά του», δήλωσε ο Φραν Σίνζελ, αστρονόμος στο Εθνικό Παρατηρητήριο Αστρονομίας (NRAO) στο Νέο Μεξικό. 

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η τεράστια ταχύτητα του συγκεκριμένου πάλσαρ οφείλεται στον τρόπο γέννησής του. Πριν από περίπου 10.000 χρόνια η τεράστια αλλά ανομοιογενής έκρηξη σούπερνόβα εκτόξευσε το πάλσαρ με ταχύτητα 2,5 εκατ. μιλίων/ώρα κι από τότε συνεχίζει να ταξιδεύει στο αχανές διάστημα με το ίχνος του να φτάνει πλέον τα 13 έτη φωτός, σηματοδοτώντας την εκρηκτική αφετηρία του.

«Περαιτέρω μελέτη αυτού του φαινομένου θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα πώς αυτές οι εκρήξεις είναι σε θέση να εκτοξεύσουν τα αστέρια νετρονίων σε τέτοια υψηλή ταχύτητα».

Να σημειώσουμε πως το πάλσαρ βρίσκεται περίπου 6.500 έτη φωτός μακριά από τη Γη, στον αστερισμό  της Κασσιόπης. Περιστρέφεται με συχνότητα 8,7 στροφές το δευτερόλεπτο, δημιουργώντας μια δέσμη ακτίνων γάμμα σε κάθε περιστροφή.

Διάστημα: Ο αστεροειδής Μπενού είναι κακοτράχαλος και «ξερνά» μεγάλα σωματίδια

Η πρώτη στην ιστορία της απόπειρα που έχει σχεδιάσει η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) για να φέρει στη Γη δείγμα από έναν αστεροειδή, τον Μπενού, θα είναι πιο δύσκολη από ό,τι είχε εκτιμηθεί αρχικά, μετά τις νέες ανακαλύψεις που έκανε το αμερικανικό σκάφος OSIRIS-REx που βρίσκεται σε τροχιά γύρω του από τις 31 Δεκεμβρίου 2018. Τα στοιχεία που έχει συλλέξει έως τώρα η διαστημοσυσκευή αποκαλύπτουν ότι ο Μπενού είναι απρόσμενα κακοτράχαλος και γεμάτος βράχους, ενώ επιπλέον κάθε λίγο και λιγάκι «ξερνάει» πίδακες μεγάλων σωματιδίων για άγνωστο λόγο.

Ο Μπενού είναι το μικρότερο διαστημικό σώμα γύρω από το οποίο έχει ποτέ τεθεί σε τροχιά ένα σκάφος.

Τα ευρήματα αυτά της διαστημικής αποστολής, που παρουσιάστηκαν μαζί με άλλα σε οκτώ επιστημονικές δημοσιεύσεις στα περιοδικά Nature, Nature Astronomy, Nature Geoscience και Nature Communications, καθώς και στο Συνέδριο Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης στο Τέξας, δείχνουν ότι η συλλογή δείγματος, που προγραμματίζεται για τον Ιούλιο του 2020, θα είναι μια επιχείρηση υψηλού κινδύνου.

Η κόστους 800 εκατομμυρίων δολαρίων αμερικανική αποστολή, που είχε εκτοξευθεί τον Σεπτέμβριο του 2016, εξελίσσεται σχεδόν παράλληλα με την αντίστοιχη ιαπωνική του σκάφους Hayabousa 2, που θα επιχειρήσει να πάρει δείγμα από το έδαφος του αστεροειδούς Ριούγκου (οι Ιάπωνες είχαν κάνει κάτι ανάλογο με το πρώτο Hayabusa, το 2010). Και οι δύο αποστολές έχουν πολλαπλούς στόχους, όπως να μάθουν ποια μυστικά μπορεί να κρύβουν οι αστεροειδείς για τη δημιουργία και την εξέλιξη του ηλιακού συστήματος, κατά πόσο μπορεί στο μακρινό παρελθόν να ήταν η πηγή του νερού της Γης, σε ποιον βαθμό είναι επικίνδυνοι για τον πλανήτη μας, αλλά και ποιοι από αυτούς μπορεί να αποτελέσουν στόχο μελλοντικών εξορυκτικών διαστημικών επιχειρήσεων.

Οι επιστήμονες της αποστολής OSIRIS-REx περίμεναν ότι ο διαμέτρου σχεδόν 500 μέτρων Μπενού, το σχήμα του οποίου μοιάζει με διαμαντιού, θα είχε μια σχετικά ομαλή επιφάνεια με ψιλή άμμο και χαλίκια (τον λεγόμενο ρηγόλιθο) και σχεδίασαν ανάλογα τα όργανα του σκάφους, ώστε να συλλέξει δείγματα διαμέτρου λίγων εκατοστών. Τώρα, βλέποντας όλους αυτούς τους τουλάχιστον 200 μεγάλους βράχους διαμέτρου άνω των δέκα μέτρων διάσπαρτους πάνω στον αστεροειδή (ο μεγαλύτερος είναι 58 μέτρα), καθώς και χιλιάδες μικρότερες κοτρόνες, το ρομποτικό σκάφος θα πρέπει, αφού γίνει εξ αποστάσεως η κατάλληλη αναβάθμιση του λογισμικού του, να βρει προσεκτικά κάποιο από τα λιγοστά επίπεδα σημεία, που έχουν έκταση το πολύ έως 20 μέτρων (και όχι τουλάχιστον 50 μέτρων όπως είχε υποτεθεί αρχικά), ώστε να κάνει τη συλλογή του δείγματος.

Η δεύτερη έκπληξη-πρόκληση για τη αποστολή είναι ότι μία ή δύο φορές την εβδομάδα πίδακες σωματιδίων εκτινάσσονται από διάφορα σημεία στην επιφάνεια του Μπενού και δημιουργούν ένα νέφος γύρω του.

Αυτό σημαίνει ότι είναι ένας από τους ελάχιστους γνωστούς ενεργούς αστεροειδείς που έχουν δει οι επιστήμονες μέχρι σήμερα. Τα σωματίδια, διαμέτρου λίγων έως δεκάδων εκατοστών, που κινούνται με ταχύτητα έως 11 χιλιομέτρων την ώρα, είναι μάλλον απίθανο να απειλήσουν το σκάφος, αλλά θα είναι… σκέτος μπελάς για τη συλλογή δείγματος από την επιφάνεια, αν το σκάφος ξαφνικά πληγεί από έναν τέτοιο πίδακα.

Το OSIRIS-RΕx θα αιωρηθεί λίγο πάνω από το έδαφος του Μπενού, καθώς διαθέτει ρομποτικό βραχίονα μήκους 3,3 μέτρων, που θα επιχειρήσει να «ρουφήξει» το δείγμα σαν ηλεκτρική σκούπα και να το φέρει πίσω στη Γη τον Σεπτέμβριο του 2023. Αντίθετα, το Hayabusa 2 σε λίγες εβδομάδες θα πυροδοτήσει ένα εκρηκτικό βλήμα πάνω στην επιφάνεια του Ριούγκου και μετά θα αντλήσει το δείγμα που θα τιναχτεί στον αέρα.

Ανάμεσα στα άλλα νέα επιστημονικά ευρήματα για τον Μπενού, είναι ότι έχει αρκετούς μεγάλους κρατήρες, ότι διαθέτει ένυδρα ορυκτά (άρα πιθανώς κάποτε νερό κυλούσε στην επιφάνεια του μεγαλύτερου μητρικού αστεροειδούς από τον οποίο κάποτε αποκόπηκε), ότι η ηλικία του εκτιμάται σε 100 εκατομμύρια ως ένα δισεκατομμύριο χρόνια (μεγαλύτερη της αναμενομένης), ότι η πλήρης περιστροφή του κάθε 4,3 ώρες επιταχύνεται διαχρονικά (περίπου ένα δευτερόλεπτο κάθε 100 χρόνια), ότι δεν είναι πολύ πυκνός (είναι πορώδης σε ποσοστό περίπου 60%) και ότι έχει μια από τις σκούρες επιφάνειες στο ηλιακό σύστημα λόγω μικρής ανακλαστικότητας (αντανακλά μόνο το 4% του ηλιακού φωτός).

Τι είναι το κβάζαρ που ανακάλυψαν οι επιστήμονες στο διάστημα

Μία συγκλονιστική ανακάλυψη έκαναν οι επιστήμονες στο πεδίο της αστρονομίας, όπου βρήκαν το πιο φωτεινό αντικείμενο που έχει ποτέ παρατηρηθεί, όταν το νεαρό σύμπαν είχε ηλικία μικρότερη του ενός δισεκατομμυρίου ετών.

Πρόκειται για ένα κβάζαρ, δηλαδή το κέντρο ενός νεαρού γαλαξία όπου μια τεράστια μαύρη τρύπα «τρώει» αχόρταγα το υλικό που την περιβάλλει.

Το κβάζαρ απέχει πάρα πολύ στον χώρο και στον χρόνο, περίπου 12,8 δισεκατομμύρια έτη φωτός, ενώ η λάμψη του ισοδυναμεί με 600 τρισεκατομμύρια ήλιους.

Έχουμε μήνυμα από εξωγήινους; Ανιχνεύτηκαν μυστηριώδη σήματα από το βαθύ διάστημα

Μεταξύ των 13 ταχέων εκλάμψεων ραδιοκυμάτων υπάρχει και ένα πολύ ασυνήθιστα επαναλαμβανόμενο σήμα, που προέρχεται από πηγή 1,5 δισ. έτη φωτός μακριά.

Αποκαλύψεις για λήψη μυστηριωδών σημάτων, που προέρχονται από έναν μακρινό γαλαξία έκαναν αστρονόμοι, τονίζοντας ότι η ακριβής φύση και η προέλευσή τους είναι προς το παρόν, άγνωστη.

Πρόκειται για 13 ταχείες εκλάμψεις ραδιοκυμάτων, οι οποίες ελήφθησαν πέρσι από ένα τηλεσκόπιο στον Καναδά. Μεταξύ αυτών ήταν και ένα πολύ ασυνήθιστα επαναλαμβανόμενο σήμα, που προέρχεται από την ίδια πηγή περίπου 1,5 δισ. έτη φωτός μακριά, όπως σημειώνεται στην έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature.

Κάτι τέτοιο έχει ανιχνευτεί μόνο μία φορά στο παρελθόν, από ένα διαφορετικό τηλεσκόπιο.

"Το ότι υπάρχει και άλλο, σημαίνει ότι μπορεί να υπάρξουν περισσότερα τέτοια σήματα. Και με περισσότερους αναμεταδότες και περισσότερες πηγές διαθέσιμες για μελέτη, ίσως μπορέσουμε να καταλάβουμε αυτά τα κοσμικά παζλ. Από πού προέρχονται και τι τα προκαλεί", δήλωσε η Ίνγκριντ Στέαρς, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας.

Όσον αφορά στο τι μπορεί να προκαλεί αυτά τα σήματα, οι θεωρίες ποικίλουν. Άλλοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι πρόκειται για έναν αστέρα νετρονίων με πολύ ισχυρό μαγνητικό πεδίο που στρέφεται πολύ γρήγορα ή για δύο αστέρες νετρονίων που ενώνονται ενώ υπάρχουν και άλλοι που κάνουν λόγο για κάποια μορφή εξωγήινης ζωής.

Έρχονται οι εξωγήινοι; Σάλος με νέα μυστηριώδη μηνύματα από το διάστημα

Νέα επαναλαμβανόμενα ραδιοσήματα, τα οποία προέρχονται από γαλαξία, 1,5 δισ. έτη φωτός μακριά, λαμβάνουν οι επιστήμονες, ρίχνοντας τροφή στους πάντα πεινασμένους… συνωμοσιολόγους.

Η είδηση έχει προκαλέσει ενθουσιασμό στους υποστηρικτές της εξωγήινης ζωής, καθώς όπως αναφέρει το nature.com, είναι η δεύτερη φορά που ένα ραδιοτηλεσκόπιο -αυτή τη φορά το νέο καναδικό CHIME- ανίχνευσε επαναλαμβανόμενες γρήγορες εκλάμψεις ραδιοκυμάτων (Fast Radio Bursts-FRB), οι οποίες προέρχονται από τόσο μακριά (πέρα από τον γαλαξία μας), σε απόσταση περίπου ενάμισι δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.

Συγκεκριμένα, σε διάστημα τριών εβδομάδων, καταγράφηκαν περίπου 13 ραδιοσήματα προερχόμενα από γαλαξία 1,5 δισ. έτη φωτός μακριά από τον πλανήτη μας. Από αυτά, τουλάχιστον επτά καταγράφηκαν στα 400 MHz, υποδηλώνοντας ότι μπορεί να υπάρχουν ακόμη περισσότερα, πολύ χαμηλά για να τα καταγράψει τα όργανα.

Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ποια είναι η πηγή των FRB, οι οποίες διαρκούν χιλιοστά του δευτερολέπτου, αλλά θεωρούν πιθανότερο ότι πηγάζουν από ισχυρά αστροφυσικά φαινόμενα που συμβαίνουν δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά.

Το καναδικό τηλεσκόπιο στην κοιλάδα Οκανάγκαν της Βρετανικής Κολομβίας, το οποίο αποτελείται από τέσσερις ημικυλινδρικές κεραίες μήκους 100 μέτρων η κάθε μία, εντόπισε την επαναλαμβανόμενη FRB αρχικά το καλοκαίρι του 2018, ενώ τις επόμενες εβδομάδες ακολούθησαν πρόσθετες εκλάμψεις ραδιοκυμάτων, συνολικά 13 σε αριθμό.

Μέχρι σήμερα έχουν ανιχνευθεί πάνω από 60 FRB (η πρώτη παρατήρησή τους έγινε το 2007), αλλά επαναλαμβανόμενες από την ίδια πηγή μόνο άλλη μια φορά, το 2012, από το μεγάλο ραδιοτηλεσκόπιο Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο. Η πηγή προέλευσης της ήταν μάλλον ένας γαλαξίας σε απόσταση 2,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.

Η νέα καναδική ανακάλυψη παρουσιάστηκε με δύο δημοσιεύσεις στο περιοδικό «Nature», ενώ σχετική ανακοίνωση έγινε και στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Σιάτλ. Όπως είπαν οι αστρονόμοι, η ανακάλυψη μιας δεύτερης επαναλαμβανόμενης FRB δείχνει ότι το φαινόμενο δεν είναι τελικά τόσο σπάνιο στο σύμπαν, συνεπώς και άλλες τέτοιες εκλάμψεις ραδιοκυμάτων πιθανώς θα ανιχνευθούν στο μέλλον.

«Έχοντας περισσότερους αναμεταδότες και περισσότερες πηγές διαθέσιμες για μελέτη, μπορεί να κατανοήσουμε αυτά τα κοσμικά παζλ – από πού προέρχονται και τι τα προκαλεί», δήλωσε η Ingrid Stairs, αστροφυσικός στο UBC της βρετανικής Κολομβίας.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα επαναλαμβανόμενα σήματα «προδίδουν» την ύπαρξη κάποιου «ουσιαστικού πληθυσμού», ενώ θα μπορούσαν, επίσης, να επιτρέψουν στους επιστήμονες να καταλάβουν τις διαφορές μεταξύ διαστημικών εκρήξεων, βοηθώντας τους να κατανοήσουν περισσότερα για την πηγή τους και να παρακολουθήσουν μελλοντικά φαινόμενα.

Κάτι που θα οδηγούσε σε περισσότερα στοιχεία για το ακραίο ή ασυνήθιστο περιβάλλον από το οποίο προέρχονται, ή ακόμα και για τη μυστηριώδη τεχνολογίαπου κάποιοι ισχυρίζονται ότι διαθέτουν οι εξωγήινοι πολιτισμοί.

«Όποια και αν είναι η πηγή αυτών των ραδιοκυμάτων, είναι ενδιαφέρον να δούμε πόσο ευρύ φάσμα συχνοτήτων μπορεί να παράγει. Υπάρχουν μερικά μοντέλα όπου η πηγή δεν μπορεί να παράγει τίποτα κάτω από μια ορισμένη συχνότητα», λέει ο Arun Naidu του Πανεπιστημίου McGill στο Κεμπέκ του Καναδά.

Υπενθυμίζεται ότι αστρονόμοι στην Αυστραλία είχαν ανιχνεύσει πριν από λίγο καιρό άλλες 20 μυστηριώδεις γρήγορες «εκρήξεις» ραδιοκυμάτων (Fast Radio Bursts-FRB), που προέρχονταν από τα βάθη του διαστήματος.

Μεταξύ μάλιστα των σημάτων που εντοπίσθηκαν, είναι οι πιο κοντινές και πιο φωτεινές FRB (γνωστές και ως «αόρατα φλας») που έχουν ποτέ βρεθεί. Μετά τη νέα αυτή ανακάλυψη, που έγινε με τη διάταξη ραδιοτηλεσκοπίων ASKAP (Australia Square Kilometer Array Pathfinder) στη Δυτική Αυστραλία, σχεδόν διπλασιάσθηκε ο αριθμός των γνωστών FRB (34 από τότε που έγινε η πρώτη ανακάλυψη το 2007).

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο δρα Ράιαν Σάνον του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας Σουίνμπερν και του Διεθνούς Κέντρου Ερευνών Ραδιοαστρονομίας (ICRAR), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», δήλωσαν ότι οι νέες ραδιοεκπομπές «έρχονται από την άλλη πλευρά του σύμπαντος και όχι από τη γαλαξιακή μας γειτονιά».

Οι FRB, που ταξιδεύουν δισεκατομμύρια έτη φωτός στο χωροχρόνο για να φθάσουν στη Γη, προέρχονται από όλα τα σημεία του ουρανού και διαρκούν μόλις ελάχιστα χιλιοστά του δευτερολέπτου.

Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τι τις προκαλεί και δηλώνουν εντυπωσιασμένοι από το γεγονός ότι η πηγή τους διαθέτει απίστευτα ισχυρή ενέργεια, ισοδύναμη με όση απελευθερώνει ο Ήλιος μας μέσα σε 80 χρόνια.

Οι FRB είναι πολύ σύντομης διάρκειας αλλά πολύ μεγάλης ισχύος παλμοί ενέργειας, που αποτελούν τα πιο φωτεινά «φλας» του σύμπαντος, καθώς λάμπουν με την ένταση 100 ήλιων. Επειδή είναι ραδιοκύματα, παραμένουν πλήρως αόρατοι από τα ανθρώπινα μάτια και είναι δυνατό να ανιχνευθούν μόνο από ραδιοτηλεσκόπια.

Έχουν προταθεί διάφορες εξηγήσεις για την προέλευσή τους, όπως ότι είναι εκρήξεις πολύ μακρινών υπερκαινοφανών αστέρων (σούπερ-νόβα), ακτινοβολία από ταχέως περιστρεφόμενα άστρα νετρονίων (πάλσαρ) ή σήματα… εξωγήινων.

Προς το παρόν, κανείς δεν ξέρει με σιγουριά.

Όπως και να έχει, μέσα σε ένα χρόνο εντοπίστηκαν σήματα τριπλάσια σε σχέση με το σύνολο των σημάτων από το 2007 έως και τις αρχές του 2018. Κάτι που μπορεί να εκληφθεί ακόμα και ως πιθανότητα επικοινωνίας εξωγήινου πολιτισμού με τη Γη!

Σύμφωνα με Αυστραλούς επιστήμονες, ο αριθμός των ραδιοσημάτων, αλλά και η συχνότητα στην οποία εκπέμπουν δεν μπορούν να αποκλείσουν κανένα ενδεχόμενο, ενώ η πηγή μετάδοσής τους φαίνεται να βρίσκεται εκτός του δικού μας γαλαξία «Milky Way».

Σε αυτό το σημείο ωστόσο πρέπει να τονιστεί ότι τα ραδιοκύματα από το βαθύ Διάστημα σημαίνουν πως πρόκειται είτε για εκπομπή από τεχνικά μέσα (μακρινούς εξωγήινους πολιτισμούς δηλαδή), είτε παράγονται από πάλσαρ (αστέρες νετρονίων με ισχυρό μαγνητικό πεδίο), που είναι παγιδευμένα στη δίνη μίας Μαύρης Τρύπας μέσω της οποίας διαχέονται στο σκοτεινό Διάστημα.

Και μπορεί, σύμφωνα πάντα με τους επιστήμονες, η πιθανότητα της επικοινωνίας εξωγήινων πολιτισμών με τη Γη να είναι ελάχιστη, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποκλειστεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο…

Διάστημα: Ανακαλύφθηκε το φωτεινότερο κβάζαρ στο πρώιμο σύμπαν

Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν το πιο φωτεινό αντικείμενο που έχει ποτέ παρατηρηθεί στο νεαρό σύμπαν, όταν αυτό είχε ηλικία μικρότερη του ενός δισεκατομμυρίου ετών. Πρόκειται για ένα κβάζαρ, δηλαδή το κέντρο ενός νεαρού γαλαξία όπου μια τεράστια μαύρη τρύπα «τρώει» αχόρταγα το υλικό που την περιβάλλει.

Το κβάζαρ (J043947.08+163415.7) απέχει πάρα πολύ στο χώρο και στο χρόνο, περίπου 12,8 δισεκατομμύρια έτη φωτός, ενώ η λάμψη του ισοδυναμεί με 600 τρισεκατομμύρια ήλιους.

Για την ανακάλυψη συνεργάστηκαν πολλά τηλεσκόπια της Χαβάης (Gemini, James Clerk Maxwell, UKIRT, Keck και Pan-STARRS1). Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή αστρονομίας Σιαοχούι Φαν του Πανεπιστημίου της Αριζόνας, έκαναν σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής The Astrophysical Journal Letters και ανακοίνωση στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Σιάτλ.

Οι αστρονόμοι αναζητούν εδώ και 20 χρόνια τόσο μακρινά κβάζαρ και για πρώτη φορά πέτυχαν να βρουν ένα, χάρη σε έναν κοντινότερο γαλαξία ο οποίος έδρασε ως φακός που μεγέθυνε κατά 50 φορές το φως του μακρινότερου κβάζαρ (το λεγόμενο φαινόμενο του βαρυτικού φακού).

«Δεν περιμένουμε να βρούμε πολλά κβάζαρ φωτεινότερα από αυτό σε όλο το παρατηρήσιμο σύμπαν», δήλωσε ο Φαν.

Μπροστά σε μια νέα συναρπαστική ανακάλυψη οι επιστήμονες. NewsroomHuffPost Greece

Αστρονόμοι εκτιμούν πως για πρώτη φορά εντόπισαν τη στιγμή που μια μαύρη τρύπα «κατάπιε» ένα αστέρι νετρονίων.

Οι ισχυρές ενδείξεις που τους οδήγησαν σε αυτό το σημαντικό συμπέρασμα είναι τα τεράστια κύματα βαρύτητας, που είδαν να διαπερνούν το διάστημα.

Τα κύματα εντοπίστηκαν από το παρατηρητήριο Λίγκο των ΗΠΑ και τον «δίδυμο» ανιχνευτή του στην Ιταλία, μετά από εικαζόμενη σύγκρουση στις 26 Απριλίου.

Εάν επιβεβαιωθεί, η σημαντική ανακάλυψη θα μπορούσε να προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για το τι ακριβώς συμβαίνει όταν τα αστέρια συντρίβονται σε μαύρες τρύπες.

Το μεγάλο ερώτημα που προκπύπτει είναι αν το αστέρι είχε ξεκινήσει να πέφτει και να διαλύεται πριν το τραβήξει η μαύρη τρύπα ή αν όντως ήταν η μαύρη τρύπα η αιτία της εξαφάνισής του.

Η τοποθεσία της πιθανής σύγκρουσης έχει προσδιοριστεί κατά προσέγγιση σε συγκεκριμένο σημείο του ουρανού, σχεδόν 1,3 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά.

Οι αστρονόμοι σε όλο τον κόσμο επικεντρώνουν τώρα τις μελέτες τους σε αυτόν τον χώρο του διαστήματος, σε μια προσπάθεια να συγκεντρώσουν περισσότερες πληροφορίες.

Πηγή: RT

Διάστημα: Δύο νέους εξωπλανήτες ανακάλυψε το διαστημικό τηλεσκόπιο TESS

ο διαστημικό τηλεσκόπιο TESS (Transiting Exoplanets Survey Satellite) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), το οποίο είχε εκτοξευθεί πριν από περίπου έναν χρόνο, ανακάλυψε δύο ακόμη εξωπλανήτες, από τους οποίους ο ένας έχει το μέγεθος της Γης, ενώ ο άλλος είναι πολύ μεγαλύτερος. Συγκεκριμένα, ο πλανήτης HD 21749b, ο οποίος έχει ακτίνα περίπου 2,7 φορές μεγαλύτερη και μάζα 23 φορές μεγαλύτερη της Γης, κινείται γύρω από ένα άστρο κάπως μικρότερο από τον Ήλιο (έχει το 80% της μάζας του), που βρίσκεται σε απόσταση 53 ετών φωτός από τον πλανήτη μας.

Ο εξωπλανήτης –η ύπαρξή του επιβεβαιώθηκε από το αμερικανικό Μαγγελανικό Τηλεσκόπιο στη Χιλή– χρειάζεται 36 μέρες για να ολοκληρώσει μια περιφορά γύρω από το άστρο του (η διάρκεια του έτους του). Εκτιμάται ότι έχει πυκνή ατμόσφαιρα, αλλά δεν είναι βραχώδης.

Ο δεύτερος εξωπλανήτης HD 21749c είναι πολύ μικρότερος, παρόμοιος με τη Γη – είναι η πρώτη φορά που το TESS βρίσκει έναν πλανήτη αυτού του μεγέθους. Ο εξωπλανήτης χρειάζεται μόνο οκτώ μέρες για να κάνει μια πλήρη περιφορά περί το άστρο του. Οι αστρονόμοι θα προσπαθήσουν να μάθουν περισσότερα για τη μάζα και τη σύνθεση αυτού του «γήινου» πλανήτη, κάτι όχι εύκολο λόγω του μικρού μεγέθους του.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Νταϊάνα Ντράγκομιρ του Ινστιτούτου Αστροφυσικής και Διαστημικής Έρευνας του πανεπιστημίου ΜΙΤ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Αστροφυσικής The Astrophysical Journal Letters.

• Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ / Παύλος Δρακόπουλος.

Η NASA θέλει αυτόνομες κατοικίες στο διάστημα

Και ζητά τη βοήθεια ακαδημαϊκών
Με τις διαστημικές αποστολές σε Σελήνη και Άρη να πλησιάζουν, υπάρχουν ακόμα μερικές λεπτομέρειες που πρέπει να λύσουμε. Μία από αυτές είναι πώς να κρατήσουμε τις κατοικίες των αστροναυτών λειτουργικές ακόμα κι όταν δεν κατοικούνται. Η NASA ανέθεσε σε δύο τεχνολογικά ιδρύματα την ανάπτυξη των SmartHabs.
Το Habitats Optimized for Missions of Exploration (HOME) περιλαμβάνει την ανάπτυξη αυτόνομων συστημάτων, εκμάθησης μηχανής, ρομποτικής συντήρησης και ενσωματωμένης κατασκευής αυτόνομων και αυτοσυντηρούμενων έξυπνων κατοικιών. Το Resilient ExtraTerrestrial Habitats institute (RETHi) θα επικεντρωθεί στην ανάπτυξη SmartHabs τα οποία θα χρησιμοποιούν αυτόνομα ρομποτικά συστήματα για να προσαρμόζονται και να επανέρχονται από βλάβες. Οι δύο ομάδες θα λάβουν $15 εκατομμύρια για πέντε χρόνια, αναπτύσσοντας ουσιαστικά τα συστήματα τα οποία θα εξασφαλίσουν τη μακροπρόθεσμη παραμονή μας σε Σελήνη και Άρη.

NASA: Τι συμβαίνει στο σώμα μετά από ένα χρόνο στο διάστημα

Ένας χρόνος στο διάστημα μπορεί να επηρεάσει αναμφισβήτητα τον ανθρώπινο οργανισμό, ωστόσο τα περισσότερα συστήματα του σώματος ανακάμπτουν μετά την επιστροφή στην γη.

Για δεκαετίες, επιστήμονες έχουν μελετήσει δίδυμα και τρίδυμα για να δουν σε ποιο βαθμό επηρεάζονται τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά από την κληρονομικότητα και από το περιβάλλον. Ποτέ όμως δεν έχει γίνει κάποια μελέτη σε ένα περιβάλλον, όπως το διάστημα.

Ο αστροναύτης Σκοτ Κέλι, υποβλήθηκε σε μια σειρά από βιολογικές δοκιμές, πριν αλλά και μετά το ταξίδι, όπως και ο δίδυμος αδερφός του, Μαρκ, ένας συνταξιούχος αστροναύτης. Ωστόσο ο Μαρκ, δεν ταξίδεψε, αλλά αντιθέτως υποβλήθηκε σε εξετάσεις ώστε να είναι εφικτή μια σύγκριση με τον αδερφό του, Σκοτ.

Σύμφωνα με το περιοδικό Science, δέκα ομάδες ερευνητών ανίχνευσαν μια ποικιλία διαφορών στη φυσιολογία του Σκοτ, όταν επέστρεψε. Ωστόσο, τα περισσότερα αποτελέσματα των δοκιμών επέστρεψαν στο ίδιο επίπεδο με τον αδερφό του, δίνοντας ελπίδα στους αστροναύτες ότι μια μακρύτερη αποστολή στον Άρη θα μπορούσε να ήταν δυνατή.

DOTTEDHIPPO VIA GETTY IMAGES

Δεν ήταν όμως όλες οι εξετάσεις του καλές και μάλιστα παρατηρήθηκε κάτι που προκάλεσε μεγάλη ανησυχία. Κατά την διάρκεια γνωστικών τεστ η ακρίβεια του Σκοτ είχε επηρεαστεί αισθητά, σύμφωνα με τον Ματίας Μπάσνερ, αναπληρωτή καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Ιατρικής Penn’s Perelman.

«Αν μπορούσαμε να βρούμε κάτι που να βοηθάει στην διατήρηση του τελομερούς μήκους, θα ήταν όλα πολύ καλύτερα για εμάς εδώ στην γη», δήλωσε ένας από τους αστροναύτες.

Το τελομερές μήκος είναι μια περιοχή του DNA, χωρίς μεγάλη πληροφοριακή αξία, που βρίσκεται στο τέλος του χρωμοσώματος και προστατεύει τη χρήσιμη γενετική πληροφορία από τη φθορά.

Επίσης, δεν είναι ξεκάθαρο αν το ταξίδι στο διάστημα είναι εκείνο που φταίει εξ′ ολοκλήρου για τη φθορά στον οργανισμό του Σκοτ. Αν και τα αποτελέσματα υποδηλώνουν μια ανάγκη για περαιτέρω μελέτη, μια αποστολή στον Άρη θα απαιτούσε ένα σταθερό επίπεδο ψυχικής απόδοσης όπως ποτέ προηγουμένως.

«Υπήρχαν αρκετές αλλαγές στην φυσιολογία του αλλά και βιολογικές αλλαγές, αλλά τίποτα που να είναι ανησυχητικό. Οπότε αυτό είναι μια καλή αρχή για την συνέχεια της μελέτης», δήλωσε μέλος του τμήματος ψυχιατρικής του Πανεπιστήμιου.

Πηγή: The Sydney Morning Herlad

Το πρώτο μόριο του σύμπαντος εντοπίστηκε στο διάστημα για πρώτη φορά

Αμερικανοί και Γερμανοί επιστήμονες, έπειτα από δεκαετίες αναζήτησης, ανακάλυψαν για πρώτη φορά στο διάστημα το πρώτο μόριο που σχηματίσθηκε ποτέ στο σύμπαν.

in.gr

Στη δημοσιότητα η πρώτη πραγματική εικόνα Μαύρης Τρύπας στις 10 Απριλίου

Ταυτόχρονες συνεντεύξεις σε Ουάσιγκτον, Βρυξέλλες, Σαγκάη, Ταϊπέι, Τόκιο και Σαντιάγο

Το διεθνές τηλεσκόπιο Event Horizon Telescope (EHT), το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών (NSF) των ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προανήγγειλαν ότι θα κάνουν μια βαρυσήμαντη επιστημονική ανακοίνωση την Τετάρτη 10 Απριλίου. Γι' αυτό το σκοπό θα δοθεί συνέντευξη Τύπου στην Ουάσιγκτον (στις 16:00 ώρα Ελλάδας) από τους διευθυντές του ΕΗΤ Σέφερντ Ντόουλμαν και του NSF Φρανς Κόρντοβα.

Ταυτόχρονες συνεντεύξεις Τύπου θα πραγματοποιηθούν στις Βρυξέλλες, στη Σαγκάη, στην Ταϊπέι, στο Σαντιάγο της Χιλής και στο Τόκιο. Στην παρουσίαση στην έδρα της ΕΕ -η οποία έχει συμβάλει στη χρηματοδότηση της σχετικής έρευνας- θα συμμετέχουν ο Ευρωπαίος επίτροπος για την Έρευνα-Επιστήμη-Καινοτομία Κάρλος Μοέδας και επιστήμονες, ενώ στη Χιλή θα συμμετέχουν οι διευθυντές του μεγάλου τηλεσκοπίου ALMA και του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO).

Τι μπορεί να ανακοινωθεί; Πιθανότατα θα αφορά την πρώτη εικόνα μιας μαύρης τρύπας, που δεν αποκλείεται να είναι η κεντρική μαύρη τρύπα του δικού μας γαλαξία. Μέχρι σήμερα η ύπαρξη των μαύρων οπών τεκμαίρεται έμμεσα από τις επιδράσεις που ασκούν στο περιβάλλον τους, αλλά ποτέ κανείς δεν έχει «δει» μια μαύρη τρύπα ή μάλλον τι υπάρχει γύρω από μια μαύρη τρύπα.

Το τηλεσκόπιο ΕΗΤ αποτελείται από ένα ευρύ δίκτυο διάσπαρτων τηλεσκοπίων σε διάφορα μέρη του κόσμου, δημιουργώντας -μέσω διασύνδεσης τους- ένα τεράστιο εικονικό τηλεσκόπιο με μέγεθος σχεδόν όσο η Γη. Με αυτό τον τρόπο, δημιουργείται αρκετή δυνατότητα μεγέθυνσης, ώστε να απεικονισθεί η περιοχή γύρω από μια μαύρη τρύπα, ιδίως του λεγόμενου «ορίζοντα γεγονότων», δηλαδή της «περιμέτρου» πέρα από την οποία τίποτε δεν μπορεί να δραπετεύσει, ούτε το φως (γι' αυτό, άλλωστε, μια μαύρη τρύπα λέγεται…μαύρη). Είναι συνεπώς προφανές ότι είναι αδύνατο να φωτογραφηθεί το εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας, αφού δεν βγαίνουν φωτόνια από εκεί.

Μέχρι τώρα το τηλεσκόπιο ΕΗΤ έχει στρέψει την προσοχή του σε δύο μαύρες τρύπες, οι οποίες έχουν τους μεγαλύτερους «ορίζοντες γεγονότων», όπως φαίνονται από τη Γη: στην κεντρική μαύρη τρύπα του γαλαξία μας (γνωστή και ως «Τοξότης Α*») και στην ακόμη μεγαλύτερη μαύρη τρύπα στο κέντρο του γιγάντιου γαλαξία Μ87. Κατά πάσα πιθανότητα η ανακοίνωση θα αφορά μια από αυτές τις δύο μαύρες τρύπες (ή και τις δύο!).

Το Hayabusa 2 βομβάρδισε τον αστεροειδή Ριούγκου - Τα δείγματα θα επιστρέψουν στη Γη Πηγή: www.lifo.gr

Τον αστεροειδή Ριούγκου βομβάρδισε το διαστημικό σκάφος της Ιαπωνίας Hayabusa 2 Πηγή: www.lifo.gr

Το ιαπωνικό, διαστημικό σκάφος Hayabusa 2 βομβάρδισε την επιφάνεια του αστεροειδούς Ριούγκου ώστε δείγματα της επιφάνειάς του να επιστρέψουν και να αναλυθούν στη Γη.   Το εξερευνητικό σκάφος έριξε ένα εκρηκτικό βλήμα βάρους δύο κιλών, από απόσταση μισού χιλιομέτρου, όπως επιβεβαίωσε η Ιαπωνική Διαστημική Υπηρεσία (JAXA) σήμερα το πρωί.    Στόχος του «βομβαρδισμού» ήταν να δημιουργήσει ένα μικρό κρατήρα διαμέτρου 3-10 μέτρων.   Μετά από δύο εβδομάδες που θα έχει κατακαθίσει τελείως η σκόνη από την έκρηξη - το διαστημικό σκάφος θα προσεδαφιστεί για να μελετήσει το σημείο και να συλλέξει δείγμα από το εκτεθειμένο πλέον υπέδαφος του αστεροειδούς, το οποίο προορίζεται για ανάλυση στη Γη.   Το κόστους 150 εκατομμυρίων δολαρίων σκάφος, που εκτοξεύθηκε το Δεκέμβριο του 2014, έχει ήδη στείλει τρία μικρά ρόβερ παρατήρησης πάνω στον αστεροειδή, ενώ τον έχει ήδη αγγίξει μια φορά για να πάρει ένα πρώτο δείγμα.   Το βάρους 600 κιλών σκάφος Hayabusa 2 είχε εκτοξευθεί το 2014 με προορισμό τον αστεροειδή «Ριούγκου», ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1999, σε απόσταση 300 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη.   Ο αστεροειδής έχει διάμετρο περίπου 900 μέτρων και ανήκει στην κατηγορία των δυνητικά επικίνδυνων για τη Γη αστεροειδών της ομάδας «Απόλλων».   Αν η αποστολή στεφθεί από επιτυχία, η επιστροφή των δειγμάτων στη Γη θα γίνει τον Δεκέμβριο του 2020 και θα ακολουθήσει η ανάλυσή τους στα επιστημονικά εργαστήρια.   Το 2005, οι Ιάπωνες είχαν κάνει μια παρόμοια αλλά μικρότερη αποστολή στον αστεροειδή Ιτοκάβα. Πηγή: www.lifo.gr