Ο αποικισμός της Σελήνης, με την κατασκευή μόνιμων βάσεων/ οικισμών αποτελεί ένα πολύ παλιό όνειρο της Επιστημονικής Φαντασίας, το οποίο φάνηκε να πλησιάζει κοντά στην υλοποίηση τις ηρωικές δεκαετίες της «Κούρσας του Διαστήματος» ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ. Ωστόσο, το ενδιαφέρον για τις επανδρωμένες αποστολές στο Διάστημα ατόνησε από τις αποστολές του προγράμματος «Απόλλων» και μετά, και για πολλές δεκαετίες το όραμα φάνηκε να υποβαθμίζεται σε μια απελθούσα εποχή χαμένων ευκαιριών και περασμένων μεγαλείων.
Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια το όραμα φαίνεται να ξαναζωντανεύει, με ιδιωτικές εταιρείες να επιχειρούν έξοδο στο Διάστημα και τη NASA να βάζει στο «στόχαστρό» της τον Άρη. Όμως ο Κόκκινος Πλανήτης είναι μακριά- και πριν τον Άρη πρέπει να γίνουν άλλα βήματα, ένα εκ των οποίων – θεωρείται από τους περισσότερους- είναι η επιστροφή στη Σελήνη, που θα αποτελούσε μια βάση/ «βατήρας» για περαιτέρω αποστολές στο Ηλιακό Σύστημα, καθώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως σταθμός εκπαίδευσης και ανεφοδιασμού, ή ακόμα και ως ναυπηγείο για την κατασκευή διαστημοπλοίων για ταξίδια στο Βαθύ Διάστημα.
Τις προοπτικές για αποικισμό της Σελήνης φαίνεται να ενισχύει πρόσφατη ανακάλυψη της ιαπωνικής διαστημικής υπηρεσίας (JAXA), η οποία,
όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Guardian, ανακοίνωσε πως ανακάλυψε ένα γιγαντιαίο υπόγειο σπήλαιο, που θα μπορούσε με σχετική ευκολία να χρησιμοποιηθεί ως μόνιμη βάση για την περαιτέρω εξερεύνηση της Σελήνης.
Την ανακάλυψη αυτή έκανε το Selenological and Engineering Explorer (SELENE) της JAXA, το οποίο βρήκε ένα άνοιγμα πλάτους 50 μέτρων και βάθους άλλων 50, προκαλώντας επιστημονικό ενδιαφέρον. Περαιτέρω μελέτη του μέσω ραδιοκυμάτων επιβεβαίωσε την ύπαρξη σπηλαίου, οι διαστάσεις του οποίου συγκλονίζουν: Έχει μήκος 50 χλμ και πλάτος 100 μέτρων, φαίνεται να είναι δομικά σταθερό και τα βράχια στο εσωτερικό του εκτιμάται πως μπορεί να περιέχουν πάγο ή αποθέματα νερού, το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί ως καύσιμο. Το όνομα που το δόθηκε είναι «Kaguya»: Το όνομα μιας πριγκίπισσας του φεγγαριού σε ιαπωνικό παραμύθι.
Όσον αφορά στο πόσο κάτω από την επιφάνεια της Σελήνης βρίσκεται, το βάθος ποικίλλει από μερικές δεκάδες μέτρα μέχρι 200, σε μια περιοχή ηφαιστειακών σχηματισμών (Marius Hills)- για την ακρίβεια θεωρείται πως το ίδιο είναι μια σήραγγα λάβας που δημιουργήθηκε λόγω ηφαιστειακής δραστηριότητας πριν 3,5 δισ. χρόνια.
Σύμφωνα με τη JAXA, το σπήλαιο αυτό θα μπορούσε να προστατέψει τους αστροναύτες και τον εξοπλισμό τους από ακραίες θερμοκρασίες και ακτινοβολία- ενώ οι εκπλήξεις που μπορεί να κρύβονται στο εσωτερικό του είναι ένα επιπλέον «μπόνους».
«Ξέραμε για αυτά τα μέρη, που πιστευόταν ότι κατά πάσα πιθανότητα ήταν σήραγγες λάβας...αλλά η ύπαρξή τους δεν είχε επιβεβαιωθεί μέχρι τώρα»
είπε στο AFP ο Τζουνίτσι Χαρουγιάμα, ερευνητής της JAXA. «Επίσης δεν έχουμε δει το εσωτερικό του σπηλαίου, οπότε υπάρχουν μεγάλες ελπίδες πως η εξερεύνησή του θα αποκαλύψει περισσότερες λεπτομέρειες» πρόσθεσε.
Η Ιαπωνία τον Ιούνιο αποκάλυψε τις φιλοδοξίες της για αποστολή αστροναύτη στη Σελήνη κατά το 2030. Επίσης, επανδρωμένη αποστολή σκοπεύουν να πραγματοποιήσουν και οι ΗΠΑ.
