Νέος φιλόξενος εξωπλανήτης

O Gliese 832c βρίσκεται σε μια απόσταση 16 ετών φωτός

Ο Gliese 832c είναι πιθανώς μια φιλόξενη υπερ-Γαία. Credit: (Planetary Habitability Laboratory at the University of Puerto Rico, Arecibo, NASA/Hubble, Stellarium)

Νέα Νότια Ουαλία 

Διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε έναν ακόμη εξωπλανήτη ο οποίος βρίσκεται στη δυνητικά φιλόξενη για ζωή ζώνη του άστρου του. Ο πλανήτης Gliese 832c είναι μια «υπερ-Γαία», με μάζα πέντε φορές μεγαλύτερη από τη Γη, σε απόσταση μόνο 16 ετών φωτός.

Ο πλανήτης

Τον πλανήτη ανακάλυψε ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Γουίτενμάγιερ του αυστραλιανού Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας, έγινε από τρία διαφορετικά τηλεσκόπια, το Αγγλο-Αυστραλιανό στην Αυστραλία και δύο του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή.

Ο Gliese 832c χρειάζεται μόλις 36 μέρες για να διαγράψει μια πλήρη τροχιά γύρω από το άστρο του, τον ερυθρό νάνο Gliese 832, και θεωρείται ένας από τους τρεις πιο «γήινους» εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφτεί μέχρι σήμερα. Οι άλλοι δύο είναι ο Gliese 667c και ο Kepler 62e, αλλά ο Gliese 832c  είναι ο πιο κοντινός από τους τρεις, αν και προς το παρόν αποτελεί ερωτηματικό πόσο πραγματικά όμοιος με τη Γη είναι.

Τα χαρακτηριστικά του

Ο Gliese 832c είναι ο δεύτερος πλανήτης που ανακαλύπτεται γύρω από το άστρο Gliese 832, καθώς το 2009 είχε βρεθεί ο Gliese  832b, ένας αέριος γίγαντας μακριά από το άστρο του, με έτος διάρκειας εννέα ετών. Αν και το άστρο του είναι πιο αχνό από τον Ήλιο μας, επειδή ο συγκεκριμένος εξωπλανήτης βρίσκεται πολύ πιο κοντά σε αυτό από ό,τι η Γη, τελικά μπορεί να δέχεται περίπου την ίδια ποσότητα ηλιακής ενέργειας. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι είναι πολύ πιθανό στον Gliese 832c να υπάρχει εναλλαγή εποχών παρόμοια με αυτή που υπάρχει στη Γη. Δεν αποκλείεται όμως να διαθέτει μια πολύ πυκνή ατμόσφαιρα όπως της Αφροδίτης, κάτι που θα τον καθιστούσε μάλλον αφιλόξενο για ζωή. Η ανακάλυψη θα δημοσιευθεί στο προσεχές τεύχος της επιθεώρησης «The Astrophysical Journal»

Το πιο «μαύρο» γαλαξιακό κέντρο στο Σύμπαν

Όχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις τεράστιες μελανές οπές εντοπίστηκαν στο κέντρο μακρινού γαλαξία

Όπως διαπιστώνεται στο κέντρο ορισμένων γαλαξιών βρίσκονται περισσότερες από μια μαύρες τρύπες

Κεηπ Τάουν 

Oχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις τεράστιες μελανές οπές και μάλιστα πολύ κοντά τη μία στην άλλη ανακάλυψαν αστρονόμοι στο κέντρο ενός μακρινού γαλαξία, σε απόσταση περίπου 4.3 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται ένα τέτοιο «σφιχτό» κοσμικό τρίο υπερβαρέων βαρών στην ‘καρδιά' ενός γαλαξία στο σύμπαν.

Μαύρο τρίγωνο

Οι περισσότεροι γαλαξίες, όπως και ο δικός μας, διαθέτουν μόνο μία μελανή οπή στο κέντρο τους. Η νέα ανακάλυψη, στον αστερισμό του Βοώτη, δείχνει ότι πιθανώς τέτοια «τρίγωνα» μαύρων τρυπών είναι πιο συνηθισμένα από ό,τι πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες.

Την ανακάλυψη έκαναν ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ. Ρότζερ Ντιν του Πανεπιστημίου του Κέηπ Τάουν της Νότιας Αφρικής. Υπολόγισαν ότι οι τρεις μαύρες τρύπες κινούνται η μία πέριξ της άλλης με εντυπωσιακή υπερηχητική ταχύτητα, περίπου 300 φορές μεγαλύτερη από την ταχύτητα του ήχου.

Κάθε μία μαύρη τρύπα από τις τρεις έχει μάζα περίπου 100 εκατ. φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο μας. Μέχρι τώρα είχαν βρεθεί τέσσερα τρίο μαύρων τρυπών, αλλά σε αυτά οι μαύρες τρύπες απέχουν τουλάχιστον 8.000 έτη φωτός μεταξύ τους, ενώ στο νέο «τρίγωνο» η απόσταση ανάμεσα στις δύο από αυτές δεν ξεπερνά τα 455 έτη φωτός (η τρίτη είναι πιο μακρινή). Το πιο «σφιχτό» ζευγάρι (αλλά όχι τρίο) μαύρων τρυπών που έχει ποτέ βρεθεί, έχει απόσταση μόλις 24 ετών φωτός.

Τα άκρως σφιχτοδεμένα διπλά και πολύ περισσότερο τριπλά συστήματα μαύρων τρυπών εκτιμάται ότι δημιουργούν στον ιστό του χωροχρόνου γύρω τους μια σειρά από διαδοχικούς «κυματισμούς» ή βαρυτικά κύματα, τα οποία θεωρητικά θα μπορούσαν να ανιχνευτούν. H ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».

Διαστημικό μήνυμα από την NASA προς εξωγήινους!

Διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε έναν ακόμη εξωπλανήτη στη «γειτονιά» μας, ο οποίος βρίσκεται στη δυνητικά φιλόξενη για ζωή ζώνη του άστρου του. Ο πλανήτης Γκλίζε 832c είναι μια ‘υπερ-Γη', με μάζα πέντε φορές μεγαλύτερη από τη Γη, σε απόσταση μόνο 16 ετών φωτός.

Καθώς ολοένα περισσότεροι και πιο κοντινοί εξωπλανήτες ανακαλύπτονται, οι οποίοι μάλιστα μπορεί να φιλοξενούν κάποια μορφή ζωής, πιθανότατα όχι νοήμονα, η NASA ετοιμάζεται να στείλει στο διάστημα ένα ακόμη μήνυμα προς πιθανούς εξωγήινους.

Όταν η αποστολή «Νέοι Ορίζοντες» ολοκληρώσει την μελέτη του Πλούτωνα το καλοκαίρι του 2015, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία θα στείλει στο σκάφος μια σειρά από δεδομένα, που θα απαρτίζουν ένα ψηφιακό μήνυμα.

Το σκάφος θα βγει κάποια στιγμή από το ηλιακό μας σύστημα και, μεταφέροντας μαζί του μήνυμα, θα ελπίζει ότι κάποτε στο μέλλον θα υποπέσει στην αντίληψη κάποιου (υποθετικού) εξωγήινου πολιτισμού, που οι απόγονοί μας θα ήθελαν να αποδειχτεί ότι έχει φιλικές προθέσεις - κάτι όχι εγγυημένο, όπως προειδοποιούν διάσημοι επιστήμονες, μεταξύ των οποίων ο Στέφεν Χόκινγκ.

Ήδη ανάλογα, πιο πρωτόγονης μορφής, μηνύματα έχουν σταλεί στο διάστημα με τις διαστημοσυσκευές «Ταξιδιώτης» (Voyager) και «Πρωτοπόρος» (Pioneer). Η επίσημη ανακοίνωση για την αποστολή και το περιεχόμενο του νέου μηνύματος θα γίνει στο τέλος Αυγούστου.

Ήδη η NASA δέχεται σχετικές προτάσεις από οποιονδήποτε στον κόσμο. Μάλιστα, καθώς το διαστημικό σκάφος θα παραμείνει σε επικοινωνία με τη Γη, στην πορεία το μήνυμα θα είναι δυνατό να αλλάξει.

Ο εξωπλανήτης χρειάζεται 36 μέρες (το έτος του) για να διαγράψει μια πλήρη τροχιά γύρω από το άστρο του, τον ερυθρό νάνο Γκλίζε 832, και θεωρείται ένας από τους τρεις πιο ‘γήινους' εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφτεί μέχρι σήμερα, σύμφωνα με το Space.com. Οι άλλοι δύο είναι ο Γκλίζε 667c και ο Κέπλερ 62e, αλλά ο Γκλίζε 832c είναι ο πιο κοντινός από τους τρεις, αν και προς το παρόν αποτελεί ερωτηματικό πόσο πραγματικά όμοιος με τη Γη είναι. Δεν αποκλείεται ότι μπορεί να διαθέτει μια πολύ πυκνή ατμόσφαιρα όπως της Αφροδίτης, κάτι που θα τον καθιστούσε μάλλον αφιλόξενο για ζωή.

Αν και το άστρο του είναι πιο αχνό από τον Ήλιο μας, επειδή ο συγκεκριμένος εξωπλανήτης βρίσκεται πολύ πιο κοντά σε αυτό από ό,τι η Γη, τελικά μπορεί να δέχεται περίπου την ίδια ποσότητα ηλιακής ενέργειας. Η ανακάλυψή του, με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Γουίτενμάγιερ του αυστραλιανού Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας, έγινε από τρία διαφορετικά τηλεσκόπια, το Αγγλο-Αυστραλιανό στην Αυστραλία και δύο του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή.

Ο Γκλίζε 832c είναι ο δεύτερος πλανήτης που ανακαλύπτεται γύρω από το άστρο Γκλίζε 832, καθώς το 2009 είχε βρεθεί ο Γκλίζε 832b, ένας αέριος γίγαντας μακριά από το άστρο του, με έτος διάρκειας εννέα ετών.

Πηγή: defencenet.gr

Εντοπίστηκαν κοσμικοί ανεμοστρόβιλοι!

Κινούνται με ταχύτητα χιλιάδων χλμ στον πυρήνα ενός γαλαξία με ενεργή μελανή οπή

Ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο που εντοπίζεται για πρώτη φορά. Οι ερευνητές εντόπισαν στον πυρήνα ενός γαλαξία να σχηματίζονται άνεμοι η ταχύτητα των οποίων αγγίζει τα 5 χιλιάδες χλμ/δευτ! Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες είχαν εντοπίσει κοσμικούς ανέμους η ταχύτητα των οποίων δεν ξεπερνούσε τα χίλια χλμ/δευτ.

Ο γαλαξίας

Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Διαστημικής Ερευνας στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας μελέτησε σειρά δεδομένων που έχουν καταγράψει επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια από τον γαλαξία NGC 5548. Πρόκειται για ένα σπειροειδή γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 245 εκ. ετών φωτός από τη Γη. Στο κέντρο του NGC 5548 υπάρχει μια γιγάντια μελανή οπή που είναι ενεργή για αυτό και ο γαλαξίας αλλά και ο πυρήνας του αποτελεί μόνιμο στόχο παρατήρησης των επιστημόνων.

Οι άνεμοι

Η τελευταία μελέτη στον NGC 5548 οδήγησε στον εντοπισμό αυτών των ανέμων-σπρίντερ οι οποίοι δημιουργούνται σύμφωνα με τους ειδικούς από μεγάλα ρεύματα αερίων. Αυτά τα ρεύματα αερίων δημιουργούνται σε μια περιοχή κοντά στον πυρήνα του γαλαξία στην οποία επικρατούν πολύ υψηλές θερμοκρασίες.

Η ανακάλυψη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science Express» προσφέρει νέα δεδομένα για το περιβάλλον αλλά και τα φαινόμενα που αναπτύσσονται πέριξ των μελανών οπών. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι κοσμικοί άνεμοι με ταχύτητες ανάλογες με αυτές που κινούνται οι άνεμοι στον NGC 5548 μεταβάλλουν τη φωτεινότητα των γαλαξιών τους.

Από τον πυρήνα του NGC 5548 κοσμικοί άνεμοι που κινούνται με ταχύτητες που αγγίζουν τα 5 χιλιάδες χλμ.δευτ και ανάμεσα στα άλλα μεταβάλλουν την φωτεινότητα του γαλαξία. Credit: (NASA,ESA/A.Field-STScl)

Πηγή: Το Βήμα science

Βροχή μετεωριτών το βραδυ της Παρασκευής: Οι Βοωτίδες θα φωτίσουν τον νυχτερινό ουρανό

Τις πρώτες πρωινές ώρες πριν από την αυγή της Παρασκευής 27 Ιουνίου, ο νυχτερινός ουρανός θα γεμίσει από την ετήσια βροχή των μετεωριτών Βοωτίδες.

Ενώ στο παρελθόν είχαν παρατηρηθεί ξεσπάσματα από 50 έως 100 μετέωρα ανά ώρα, όπως συνέβη το 2004, φέτος αναμένεται μία μέτρια χρονιά με περίπου 10-20 μετέωρα ανά ώρα στις ώρες αιχμής.

Όπως και με τις περισσότερες άλλες βροχές μετεωριτών, οι Βοωτίδες πιστεύεται ότι προκαλούνται από υπολείμματα κόκκων σε μέγεθος άμμου από περαστικό κομήτη. Στην προκειμένη περίπτωση ο κομήτης είναι ο Pons-Winnecke, που περιφέρεται γύρω από τον ήλιο κάθε 6,4 χρόνια.

Τα μετέωρα θα είναι ορατά χαμηλά στα βορειοδυτικά του ουρανού μέσα από τον αστερισμό του Βοώτη, εξ ου και το όνομά τους.

Σε γενικές γραμμές, οι Βοωτίδες είναι γνωστές ότι είναι φωτεινοί και σχετικά αργοί μετεωρίτες με ταχύτητες περίπου 64.000 χιλιόμετρα την ώρα, δηλαδή λιγότερο από το ένα τρίτο της ταχύτητας των περισσότερων άλλων ετήσιων μετεωριτών.

Έλληνας εντόπισε μία από τις ισχυρότερες εκρήξεις σούπερ νόβα

Μία από τις πιο ισχυρές και φωτεινές εκρήξεις σούπερ-νόβα (υπερκαινοφανών άστρων), που έχουν ποτέ παρατηρηθεί στο σύμπαν, εντόπισε ένας νεαρός Έλληνας ερευνητής στη Βρετανία.

Μάλιστα, η παρατήρηση της «εξωτικής» έκρηξης εγκαινίασε το νέο πρόγραμμα «Έρευνας Σκοτεινής Ενέργειας» (Dark Energy Survey-DES), καθώς οι σχετικές εικόνες της σούπερ-νόβα ήσαν από τις πρώτες του πενταετούς ερευνητικού προγράμματος, που ξεκίνησε πρόσφατα.

Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος σήμερα είναι μεταπτυχιακός φοιτητής-ερευνητής στο Ινστιτούτο Κοσμολογίας του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, έκανε την σχετική ανακοίνωση σε συνέδριο της Βασιλικής Εταιρείας Αστρονομίας στην ίδια βρετανική πόλη.

Ο Έλληνας ερευνητής εντόπισε την έκρηξη σε έναν μακρινό γαλαξία, σε απόσταση περίπου 7,8 δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Η αστρική έκρηξη, με την ονομασία DES13S2cmm, ήταν τόσο φωτεινή που εύκολα «έσβηνε» τους περισσότερους γαλαξίες του σύμπαντος και η λάμψη της ήταν ορατή τουλάχιστον επί ένα εξάμηνο.

Οι εκρήξεις σούπερ-νόβα είναι κατακλυσμικά γεγονότα που συνήθως προκαλούνται από τη βαρυτική κατάρρευση ορισμένων μεγάλων άστρων και το συμβάν μπορεί να είναι -επί εβδομάδες- από εκατό εκατομμύρια έως μερικά δισεκατομμύρια φορές πιο λαμπρό από τον Ήλιο μας. Μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί χιλιάδες τέτοιοι θεαματικοί αστρικοί «θάνατοι», όμως οι υπερβολικά φωτεινές εκρήξεις είναι πολύ λίγες. Στο αποκορύφωμά τους είναι δέκα έως 50 φορές πιο λαμπρές από τις συνήθεις σούπερ-νόβα και, αντίθετα με τις «κανονικές» σούπερ-νόβα, η προέλευσή τους παραμένει ένα μυστήριο.

«Λιγότερες από 40 τέτοιες σούπερ-νόβα έχουν μέχρι σήμερα βρεθεί και ποτέ δεν περίμενα να βρω μία από αυτές μελετώντας τις πρώτες εικόνες της "Έρευνας Σκοτεινής Ενέργειας". Καθώς είναι τόσο σπάνιες, κάθε νέα ανακάλυψη φέρνει μαζί της νέες δυνατότητες κατανόησης του φαινομένου ή περισσότερες εκπλήξεις», δήλωσε ο Παπαδόπουλος.

Ακόμη και ανάμεσα σε αυτή την «ελίτ» των υπερβολικά φωτεινών εκρήξεων σούπερ-νόβα, ξεχωρίζει αυτή που εντόπισε ο έλληνας επιστήμων, καθώς η λάμψη της ξεθωριάζει με πολύ πιο αργό ρυθμό από τις περισσότερες άλλες εκρήξεις που έχουν μέχρι σήμερα ενταχτεί σε αυτήν την κατηγορία.

Ο δρ Μαρκ Σάλιβαν του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον έκανε περαιτέρω φασματοσκοπικές μελέτες της έκρηξης με τη βοήθεια του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή. Πάντως, εξακολουθεί να παραμένει ερωτηματικό τι είναι αυτό που προκάλεσε μια τόσο ισχυρή έκρηξη. Καθώς η αναζήτηση του προγράμματος σκοτεινής ενέργειας συνεχίζεται, ελπίζεται ότι θα βρεθούν και άλλα τέτοια εκρηκτικά φαινόμενα, που θα φωτίσουν περισσότερο το μυστήριο.

Πηγή: news247

Το μποζόνιο Χιγκς περνά την εξακρίβωση στοιχείων

Νέα πειράματα επιβεβαιώνουν τον εντοπισμό του το 2012 στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC)

Τα δεδομένα της μελέτης προήλθαν από τον γιγάντιο ανιχνευτή CMS του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων, εδώ στο στάδιο της συναρμολόγησης

Γενεύη 

Το σωματίδιο που ανακαλύφθηκε το 2012 στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) πρέπει όντως να είναι το μποζόνιο Χιγκς, εξάρτημα του μηχανισμού που δίνει στην ύλη τη μάζα τους. Η επιβεβαίωση έρχεται από πειράματα που έδειξαν ότι το περίφημο μποζόνιο διασπάται απευθείας σε φερμιόνια, τα σωματίδια που συνθέτουν την ύλη.

Η θεωρία

Σύμφωνα με τη θεωρία που διατύπωσαν τη δεκαετία του 1960 ο βρετανός φυσικός Πίτερ Χιγκς και οι συνεργάτες του, το μποζόνιο Χιγκς είναι μια εκδήλωση του λεγόμενου πεδίου του Χιγκς.

Ορισμένα σωματίδια όπως το φωτόνιο μπορούν να κινούνται μέσα στο πεδίο χωρίς να συναντούν αντίσταση, γι’ αυτό και δεν έχουν μάζα. Άλλα σωματίδια, όπως το πρωτόνιο και το ηλεκτρόνιο, κολυμπούν με δυσκολία μέσα στο πεδίο. Και όσο μεγαλύτερη είναι η αντίσταση που συναντούν, τόσο μεγαλύτερη η μάζα του.

• Ερωτήσεις και απαντήσεις για το μποζόνιο του Χιγκς [infographic]
• Νόμπελ Φυσικής για το μποζόνιο του Χιγκς
• Δημοσιεύτηκαν οι ιστορικές μελέτες για την ανακάλυψη του μποζόνιου Χιγκς

Μέχρι σήμερα, οι ερευνητές του CERN είχαν δει το μποζόνιο του Χιγκς να διασπάται μόνο σε άλλα μποζόνια, σωματίδια που λειτουργούν ως φορείς των φυσικών δυνάμεων. Συγκεκριμένα, το είχαν δει να διασπάται σε φωτόνια (τα μποζόνια που μεταφέρουν την ηλεκτρομαγνητική δύναμη) και τα σωματίδια Z και W (τα μποζόνια-φορείς της ασθενούς πυρηνικής δύναμης, υπεύθυνης για τη ραδιενεργή διάσπαση των υποατομικών σωματιδίων).

Η νέα μελέτη

Τώρα, οι ερευνητική ομάδα του CMS, ενός από τους δύο μεγάλους ανιχνευτές του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων του CERN, αναφέρουν στην επιθεώρηση «Nature Physics» ότι είδαν το Χιγκς να διασπάται άμεσα σε υλικά σωματίδια που ονομάζονται φερμιόνια. Συγκεκριμένα, τα κουάρκ «bottom» και τα αντίστοιχά τους στον κόσμο της αντιύλης, καθώς και σε λεπτόνια ταυ και τα αντίστοιχα αντισωματίδια.

Οι παρατηρήσεις επιβεβαιώνουν ότι το σωματίδιο που ανακαλύφθηκε το 2012 είναι όντως το πολυσυζητημένο Χιγκς -η τελευταία μελέτη είναι η σημαντικότερη που δημοσιεύεται μετά την ιστορική ανακάλυψη, σχολίασε εκπρόσωπος του CERN παρουσιάζοντας τα ευρήματα τη Δευτέρα στο συνέδριο EuroScience Open Forum που πραγματοποιήθηκε στην Κοπεγχάγη.

Τα δεδομένα της μελέτης είχαν συγκεντρωθεί πριν κλείσει το 2013 ο LHC για εργασίες αναβάθμισης. Προγραμματίζεται να μπει ξανά στην πρίζα το 2015 οπότε η ισχύς του θα έχει αυξηθεί στα 13 teraelectron-volt -αυτή θα είναι η συνολική ενέργεια των πρωτονίων που συγκρούονται μέσα σε μια κυκλική σήραγγα μήκους 27 χιλιομέτρων.Αργότερα το γιγάντιο μηχάνημα θα φτάσει την τελική ονομαστική ισχύ των 14 TeV και θα συνεχίσει να λειτουργεί για περίπου μια εικοσαετία.

• Τι μένει να ανακαλύψει ο LHC μετά το «σωματίδιο του Θεού» [infographic]

Το DNA του Τιτάνα είναι αρχαιότερο από τον Κρόνο

Τα δομικά συστατικά του δορυφόρου ανήκουν στον αρχέγονο δίσκο ύλης του ηλιακού συστήματος

Η προέλευση του Τιτάνα είναι διαφορετική και πολύ αρχαιότερη από όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα

Σαν Αντόνιο 

Μια ακόμη εντυπωσιακή ανακάλυψη για τον Τιτάνα, τον μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου, έκαναν οι επιστήμονες. Εντόπισαν την καταγωγή των δομικών του υλικών η οποία δεν σχετίζεται όμως με τον Κρόνο αλλά με τον αρχέγονο δίσκο κοσμικής ύλης του ηλιακού μας συστήματος.

Η ανακάλυψη

Ο Τιτάνας βρίσκεται σύμφωνα με τους ειδικούς σε μια ατμοσφαιρική και γεωλογική κατάσταση παρόμοια με εκείνη της πρώιμης Γης και για αυτό αποτελεί μόνιμο στόχο παρατήρησης των επιστημόνων. Διεθνής ομάδα ερευνητών διαπίστωσε ότι τα δομικά υλικά από τα οποία αποτελείται ο Τιτάνας όπως το άζωτο και άλλα στοιχεία της ατμόσφαιρας του δεν προέρχονται από τον Κρόνο όπως θα ανέμενε κάποιος αλλά προϋπήρχαν του Αρχοντα των Δαχτυλιδιών του ηλιακού μας συστήματος.

Σύμφωνα με τους ερευνητές τα δομικά υλικά του Τιτάνα δημιουργήθηκαν μέσα στον δίσκο κοσμικής ύλης (αέρια, σκόνη κλπ) που σχηματίστηκε γύρω από τον Ηλιο μετά τη γέννηση του μητρικού μας άστρου. Του δίσκου ο οποίος τροφοδότησε με υλικά τους πλανήτες, τους δορυφόρους και τα υπόλοιπα αντικείμενα (κομήτες, αστεροειδείς) του ηλιακού μας συστήματος. Η ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική αφού ανοίγει νέους δρόμους στην κατανόηση της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος.

Η Γη

Επιπλέον προσφέρει σημαντικά στοιχεία και για την προέλευση ορισμένων στοιχείων της Γης όπως το άζωτο. Μέχρι σήμερα οι ειδικοί θεωρούν ότι βασική πηγή του αζώτου στον πλανήτη μας ήταν παγωμένη αμμωνία που βρισκόταν σε κομήτες. Ομως τα νέα ευρήματα δημιουργούν νέες σκέψεις στους επιστήμονες που εξετάζουν τώρα την περίπτωση και το γήινο άζωτο να προέρχεται από τον αρχέγονο δίσκο ύλης του ηλιακού μας συστήματος. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal»

Ένα άστρο σκέτο διαμάντι!

Εντοπίστηκε λευκός νάνος 100% κρυσταλλοποιημένος

Καλλιτεχνική απεικόνιση του μικρού λευκού νάνου που κινείται σε τροχιά γύρω από το μεγαλύτερο άστρο νετρονίου και έχει μετατραπεί σε διαμάντι. Credit: (B. Saxton-NRAO/AUI/NSF)

Ουσκόνσιν 

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Ουισκόνσιν-Μιλγουόκι χρησιμοποιώντας ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια όπως τα GBT και VLBA έκαναν μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. Εντόπισαν σε απόσταση 900 ετών φωτός από τη Γη ένα λευκό νάνο με ξεχωριστά χαρακτηριστικά.Εχει μέγεθος παρόμοιο με της Γης και σύμφωνα με τους ερευνητές έχει μετασχηματιστεί σε ένα γιγάντιο... διαμάντι!

Πανάρχαιος και σπάνιος

Ενας λευκός νάνος είναι το υπόλειμμα του πυρήνα ενός μικρής ή μεσαίας μάζας που απομένει μετά τον θάνατο του αστέρα αυτού. Οι λευκοί νάνοι είναι το ένα από τα τρία είδη «αστρικών πτωμάτων» (τα άλλα δύο είναι οι αστέρες νετρονίων και οι μαύρες τρύπες). Ο Ηλιος αφού πρώτα διογκωθεί και μετατραπεί σε ερυθρό γίγαντα αναμένεται στη συνέχεια να καταλήξει σε λευκό νάνο σε περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια.

Ο λευκός νάνος που εντόπισαν οι ερευνητές βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το άστρο νετρονίου PSR J2222-0137 και έχει μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης. Είναι ο λιγότερο θερμός και λιγότερο φωτεινός λευκός νάνος που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Οι ερευνητές υπολογίζουν ότι η θερμοκρασία του δεν ξεπερνά τους 2.700 βαθμούς Κελσίου όταν για παράδειγμα, ο Ηλιος αναπτύσσει σε κάποιες περιοχές (στο κέντρο του) θερμοκρασίες πέντε χιλιάδες φορές μεγαλύτερες.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτός ο λευκός νάνος αποτελείται από άνθρακα και οξυγόνο και ότι οι χαμηλές (για άστρο) θερμοκρασίες υποχρέωσε τον άνθρακα να κρυσταλλοποιηθεί μετατρέποντας έτσι τον λευκό νάνο σε ένα γιγάντιο κοσμικό διαμάντι. Άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του… διαμαντένιου νάνου είναι ότι οι ερευνητές υπολογίζουν ότι είναι 11 δισ. ετών έχει δηλαδή ίδια ηλικία  με εκείνη του γαλαξία μας. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journall»

Ερχονται οι... πατάτες των άστρων

Οι πρώτες αποικίες στον «Κόκκινο Πλανήτη» είναι μόλις μία δεκαετία μακριά και μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για το φιλόδοξο εγχείρημα είναι η εξασφάλιση των απαραίτητων τροφίμων για την επιβίωσή τους.

Είναι πιθανό η Γη να γίνει μη κατοικήσιμη από τον Ηλιο που μεγαλώνει διαρκώς. Αντίθετα, η ζωή σε πολλούς ανεξάρτητους κόσμους στο διάστημα μπορεί να διασφαλιστεί για τρισεκατομμύρια αιώνες, ανέφερε ο δρ Μάικλ Μάουτνερ που κατάφερε να καλλιεργήσει λαχανικά σε χώμα από μετεωρίτη του Αρη

Σε τροχιά επίλυσης του εν λόγω προβλήματος βρίσκεται ήδη ο δόκτωρ Μάικλ Μάουτνερ, ένας από τους ελάχιστους «αστροοικολόγους», ο οποίος κατάφερε να καλλιεργήσει λαχανικά, όπως σπαράγγια και πατάτες, σε χώμα από αρειανό μετεωρίτη.

«Μια ποικιλία βακτηρίων εδάφους, άλγης και σπαραγγιών, καθώς και πατάτες καλλιεργήθηκαν σε χώμα αστεροειδή-μετεωρίτη αλλά και σε χώμα από αρειανούς μετεωρίτες», που συνήθως περιέχουν φωσφορικό και νιτρικό άλας, ακόμα και νερό, ανέφερε ο επιστήμονας από το Commonwealth University της Βιρτζίνια των ΗΠΑ.

Προσδοκίες
Ο ίδιος πιστεύει ότι είναι εφικτή η απευθείας καλλιέργεια σε άλλους πλανήτες.

Και ελπίζει ότι θα βρει διάφορα φυτά για να καλλιεργήσει σε διάφορους τύπους εξωγήινου χώματος, έτσι ώστε να εξασφαλιστούν οι καλύτερες συνθήκες διαβίωσης στο διάστημα.

Παρόλο που η έρευνά του βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, αφού θα πρέπει να συνεκτιμηθούν και άλλοι παράγοντες, όπως η έλλειψη οξυγόνου και η διαφορετική βαρύτητα σε άλλους πλανήτες, ο δρ Μάουτνερ θεωρεί ότι έχει κάνει το πρώτο βήμα για τη διαμόρφωση των συνθηκών για μια άνετη ζωή στο διάστημα.

«Είναι πιθανό η Γη να γίνει μη κατοικήσιμη από τον Ηλιο που μεγαλώνει διαρκώς. Αντίθετα, η ζωή σε πολλούς ανεξάρτητους κόσμους στο διάστημα μπορεί να διασφαλιστεί για τρισεκατομμύρια αιώνες», ανέφερε ο επιστήμονας, προσθέτοντας ότι «αυτές οι πηγές μπορούν να υποστηρίξουν άνετα τρισεκατομμύρια ανθρώπους στο ηλιακό μας σύστημα και, ενδεχομένως, σε δισεκατομμύρια άλλα ηλιακά συστήματα σε ολόκληρο τον γαλαξία».

Mars One
Η αποστολή Mars One, η οποία χρηματοδοτείται από ιδιώτη, σχεδιάζει την πρώτη εγκατάσταση ανθρώπων στον Αρη το 2024, ενώ η NASA εκτιμά ότι θα το καταφέρει μέχρι το 2030.

Σημειώνεται ότι το κόστος για την αποστολή ενός κιλού τροφίμων στο διάστημα ανέρχεται σε 23.000 δολάρια και η καλλιέργεια στο διάστημα θα μειώσει δραστικά το κόστος, αλλά και θα προσφέρει ένα είδος «αγροθεραπείας» των αστροναυτών για την αντιμετώπιση του στρες και της κατάθλιψης.

Παρόμοιες έρευνες για διαστημικές φάρμες κάνουν και η κινεζική διαστημική υπηρεσία και η NASA, η οποία διενεργεί πειράματα για την καλλιέργεια μαρουλιού στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

ΕΡΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΑ

Το διάστημα «δεν είναι για εξωστρεφείς»

 Μπορεί να είναι η ψυχή των πάρτι, όμως τα εξωστρεφή άτομα θα ήταν ακατάλληλα για το μακρύ ταξίδι μέχρι τον Άρη, δείχνει η ανασκόπηση της διαθέσιμης βιβλιογραφίας. Στο κλειστό περιβάλλον ενός διαστημικού σκάφους, οι ανοιχτοί, κοινωνικοί άνθρωποι θα γίνονταν «ενοχλητικοί» και θα «εισέβαλλαν στην προσωπική ζωή των άλλων».

Με την προοπτική να λανσάρει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη κάποια στιγμή τη δεκαετία του 2030, η NASA χρηματοδότησε την Σουζάν Μπελ, ψυχολόγο του Πανεπιστημίου DePaul στο Σικάγο, να επανεξετάσει τις προηγούμενες μελέτες για το ψυχολογικό προφίλ του πληρώματος σε απομονωμένες αποστολές στην Ανταρκτική και προσομοιώσεις μιας αποστολής στον Άρη.

Η μετα-ανάλυση κατέληξε σε ένα βασικό συμπέρασμα: επιλέξτε τις δυνατές αλλά σιωπηλές προσωπικότητες. Τα ευρήματα της μελέτης παρουσιάστηκαν σε συνέδριο της Ένωσης Ψυχολογικής Επιστήμης στο Σαν Φρανσίσκο,αναφέρει το περιοδικό The Atlantic.

Η εξωστρέφεια και το αντίθετό της η εσωστρέφεια θεωρούνται βασικές παράμετροι της ανθρώπινης προσωπικότητας. Οι εξωστρεφείς τείνουν να είναι πιο κοινωνικοί, ομιλητικοί και δραστήριοι, αγαπούν τις νέες εμπειρίες και συχνά έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Η εξωστρέφεια είναι επιθυμητό χαρακτηριστικό σε πολλές καταστάσεις, για παράδειγμα σε θέσεις που απαιτούν οργανωτικότητα και συντονισμό. Σε κατάσταση πολύμηνου αποκλεισμού, όμως, οι εξωστρεφείς μπορεί να δίνουν την εντύπωση ότι απαιτούν την προσοχή των άλλων. Επιπλέον, «το επίπεδο της ζεστασιάς τους ίσως είναι ανεπιθύμητο σε περιορισμένους χώρους» λένε η Μπελ και οι συνεργάτες της.

Όπως επισημαίνει το LiveScience.com, σε μια μελέτη που προσομοίωνε τη διαβίωση σε διαστημικό σκάφος, το εξωστρεφές μέλος της ομάδας εξοστρακίστηκε από δύο άλλα μέλη που ήταν πιο συγκρατημένα. «Θεωρούσαν ότι ήταν αγενής, έλεγε ό,τι σκεφτόταν και μιλούσε πολύ» λέει η Μπελ.

Όπως σημείωσε η ερευνήτρια, τα ευρήματα πιθανώς ισχύουν και για άλλες περιπτώσεις όπως οι αθλητικές ομάδες, ο στρατός, οι ομάδες εργατών στην πετρελαϊκή βιομηχανία και οι επιστημονικές αποστολές σε απομονωμένες περιοχές όπως η Ανταρκτική.

Γαλαξιακή «βέρα» νέων άστρων

Εντυπωσιακό κοσμικό δαχτυλίδι περικυκλώνει τον γαλαξία NGC 3081

Το Hubble φωτογράφισε τα «χρυσά δαχτυλίδια» του γαλαξία NGC 3081. Credit: (ESA/NASA/R.Buta University of Alabama)

Χιούστον 

Μια ακόμη εντυπωσιακή ανακάλυψη προσέθεσε στον πλούσιο παλμαρέ του το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Παρατηρώντας τον γαλαξία NGC 3081 που βρίσκεται σε απόσταση 86 εκ. έτη φωτός από τη Γη εντόπισε και φωτογράφισε μια εντυπωσιακή κοσμική δομή που υπάρχει σε αρκετούς γαλαξίες αλλά δεν είχε επιτευχθεί μέχρι σήμερα η λεπτομερής καταγραφή του.

Γύρω από τον γαλαξία έχει σχηματιστεί ένας γιγάντιος δακτύλιος που αποτελεί σύμφωνα με τους επιστήμονες ένα τεράστιο εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων. Στην πραγματικότητα πρόκειται για πολλούς δακτυλίους που φαίνονται στις εικόνες που τράβηξε ο Hubble ως ένας. Οι ειδικοί προσέδωσαν στους δακτυλίους του NGC 3081 τον χαρακτηρισμό «Χρυσά Δαχτυλίδια Γέννησης Άστρων».

Θερμός ωκεανός στον Χάροντα;

Συνεχείς εντυπωσιακές ανακαλύψεις στον παγωμένο δορυφόρο του Πλούτωνα

Ίσως στο εσωτερικό του Χάροντα να υπήρχε κάποτε ένας ωκεανός και μάλιστα με θερμά νερά

Χιούστον 

Ο παγωμένος κόσμος που έχει δημιουργηθεί γύρω από τον Πλούτωνα παρουσιάζει όπως διαπιστώνεται καθημερινά εξαιρετικό ενδιαφέρον. Μέχρι στιγμής έχουν ανακαλυφθεί πέντε δορυφόροι που κινούνται γύρω από τον Πλούτωνα που πριν από λίγα χρόνια υποβαθμίστηκε από την αστρονομική κοινότητα σε πλανήτη-νάνο. Οι ανακαλύψεις τόσο στον Πλούτωνα όσο και στους δορυφόρους του είναι συνεχείς προσφέροντας νέα ενδιαφέροντα δεδομένα στους ειδικούς για το ηλιακό μας σύστημα. Μόλις πριν από λίγες μέρες ερευνητική ομάδα ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε πώς ο Χάροντας «αρπάζει» μέρος της ατμόσφαιρας του Πλούτωνα φαινόμενο που εντοπίζεται για πρώτη φορά στο Σύμπαν.

Επιστήμονες της NASA μελετώντας τις ρωγμές που υπάρχουν στην παγωμένη επιφάνεια του Χάροντα υποστηρίζουν ότι είναι πολύ πιθανό να υπήρχε κάποτε στο εσωτερικό του ένας ωκεανός παρόμοιος με εκείνους που υπάρχουν σε διάφορα φεγγάρια του ηλιακού μας συστήματος όπως η Ευρώπη στον Δία και ο Εγκέλαδος στον Κρόνο. Επιπλέον οι ερευνητές αναφέρουν ότι το νερό του ωκεανού στον Χάροντα ίσως ήταν θερμά. Αν κάτι τέτοιο όντως ίσχυε αυτό σημαίνει ότι εκείνη την εποχή ο Χάροντας ήταν φιλόξενος στην ανάπτυξη και συντήρηση της ζωής. Τον Ιούλιο του 2015 αναμένεται να φτάσει στον Πλούτωνα το σκάφος New Horizons της NASA που θα εξερευνήσει το πλανήτη-νάνο και τα φεγγάρια του. Η επιστημονική κοινότητα ευελπιστεί ότι η αποστολή αυτή θα ρίξει φως σε πολλά από τα μυστήρια που καλύπτουν τον παγωμένο κόσμο που βρίσκεται στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος.

Ενα «μαγικό νησί» στον Τιτάνα

Ένα τεράστιο αντικείμενο εμφανίστηκε και εξαφανίστηκε μυστηριωδώς σε μια θάλασσα του δορυφόρου

Στην θάλασσα Ligeia Mare του Τιτάνα έκανε την εμφάνιση του το μυστηριώδες αντικείμενο

Νέα Υόρκη 

Ενα μεγάλο μυστηριώδες αντικείμενο, το οποίο οι επιστήμονες ονόμασαν «μαγικό νησί», εμφανίστηκε από το πουθενά και εξίσου ξαφνικά εξαφανίστηκε στη δεύτερη μεγαλύτερη θάλασσα υδρογονανθράκων του Τιτάνα, του μεγαλύτερου δορυφόρου του Κρόνου. Οι αστρονόμοι απορούν και αναρωτιούνται για το τι μπορεί να είναι αυτό το πράγμα. Κάποιοι έχουν ρίξει στο τραπέζι ορισμένες ιδέες χωρίς ακόμη να υπάρχουν αρκετά δεδομένα που να οδηγεί τους επιστήμονες προς κάποια κατεύθυνση για την ταυτότητα του αντικειμένου.

Η θάλασσα και το νησί

Το… μαγικό νησί εντοπίστηκε στην θάλασσα Ligeia Mare του Τιτάνα, που έχει έκταση εκατοντάδων χιλιομέτρων και βάθος περίπου 150 μέτρων. Η θάλασσα φαινόταν απολύτως ήρεμη, ώσπου αιφνιδίως το διαστημικό σκάφος Cassini της NASA που εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του από το 2004, φωτογράφισε ένα φωτεινό αντικείμενο, το οποίο όμως δεν φαινόταν πια στις εικόνες ραντάρ που «τράβηξε» μετά μερικές μέρες το σκάφος στο ίδιο σημείο.

Το αντικείμενο αυτό είχε μήκος περίπου 20 χλμ και πλάτος δέκα χλμ. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι η δημιουργία του μπορεί να οφείλεται σε κύματα που προκλήθηκαν από δυνατούς περιοδικούς ανέμους οι οποίοι μετά σταμάτησαν Μια δεύτερη εκδοχή είναι το αντικείμενο αυτό να ήταν μεγάλες φουσκάλες αερίων που αναδύθηκαν στην επιφάνεια από κάποιο ηφαίστειο στο βυθό. Αλλες ιδέες που έπεσαν στο τραπέζι κάνουν λόγο για στερεά υλικά που αρχικά επέπλεαν και μετά βυθίστηκαν ή σε παγόβουνο από μεθάνιο και αιθάνιο, που αποκόπηκε από την ακτή.

«Αυτή η ανακάλυψη δείχνει ότι τα υγρά στο βόρειο ημισφαίριο του Τιτάνα δεν είναι απλώς στάσιμα και αμετάβλητα, αλλά μάλλον λαμβάνουν χώρα αλλαγές σε αυτά. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς προκάλεσε την εμφάνιση αυτού του ‘μαγικού νησιού', όμως θα θέλαμε να το μελετήσουμε περισσότερο, αν και δεν πιστεύουμε ότι όντως πρόκειται για νησί» δήλωσε ο πλανητικός επιστήμων Τζέησον Χογκάρτνερ του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης, επικεφαλής της αμερικανο-γαλλικής επιστημονικής ομάδας που έκανε τη ανακάλυψη και μελέτη η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience».

Στην πάνω εικόνα εικονίζεται η θάλασσα του Τιτάνα πριν κάνει την εμφάνιση του το... νησί. Στην κάτω εικόνα μέσα στον κύκλο βρίσκεται το μυστηριώδες αντικείμενο που έκανε ξαφνικά την εμφάνιση του και το ίδιο ξαφνικά εξαφανίστηκε

Ο «υγρός» δορυφόρος

Ο Τιτάνας είναι το μόνο σώμα εκτός της Γης, όπου έχουν βρεθεί υγρά (αλλά όχι νερό) στην επιφάνειά του. Οι λίμνες και οι θάλασσές του αποτελούνται από κρύους υγρούς υδρογονάνθρακες (με θερμοκρασία έως μείον 180 βαθμούς Κελσίου), όπως αιθάνιο, μεθάνιο και προπάνιο. Εκτιμάται ότι ο δορυφόρος διαθέτει εκατοντάδες φορές περισσότερα αποθέματα φυσικού αερίου και άλλων υδρογονανθράκων σε σχέση με τη Γη.

Ο Τιτάν είναι ο μόνος δορυφόρος στο ηλιακό σύστημα με σύννεφα και με μια ατμόσφαιρα πυκνή και ομιχλώδη, ενώ η βαρύτητά του είναι τόσο μικρή, που ένας άνθρωπος θα μπορούσε εύκολα να πετάξει στον αέρα, αν είχε φτερά. Η επιφάνεια είναι γεμάτη από «αμμόλοφους» όπως της Γης, μόνο που η «άμμος» είναι στην πραγματικότητα υδρογονάνθρακες. Επιπλέον, ο Τιτάν έχει ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο κλίμα, με δυνατούς ανέμους και βροχές υδρογονανθράκων.

Οι επιστήμονες πολύ θα ήθελαν να ρίξουν μια βάρκα ή ένα υποβρύχιο στα ασυνήθιστα «νερά» του Τιτάνα για να τα εξερευνήσουν. Η NASA κατά καιρούς εξετάζει την τολμηρή ιδέα, όμως το κόστος της αποστολής θα είναι πολύ μεγάλο, γι αυτό, προς το παρόν τουλάχιστον, έχει δώσει προτεραιότητα στην εξερεύνηση του Άρη.

Εντοπίστηκαν κοσμικοί ανεμοστρόβιλοι!

Κινούνται με ταχύτητα χιλιάδων χλμ στον πυρήνα ενός γαλαξία με ενεργή μελανή οπή

Καλλιτεχνική απεικόνιση του γαλαξία NGC 548 στο κέντρο του οποίου δημιουργούνται κοσμικοί άνεμοι που τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Credit: (ESO/M. Kornmesser)

Ουτρέχτη 

Ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο που εντοπίζεται για πρώτη φορά. Οι ερευνητές εντόπισαν στον πυρήνα ενός γαλαξία να σχηματίζονται άνεμοι η ταχύτητα των οποίων αγγίζει τα 5 χιλιάδες χλμ/δευτ! Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες είχαν εντοπίσει κοσμικούς ανέμους η ταχύτητα των οποίων δεν ξεπερνούσε τα χίλια χλμ/δευτ.

Ο γαλαξίας

Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Διαστημικής Ερευνας στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας μελέτησε σειρά δεδομένων που έχουν καταγράψει επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια από τον γαλαξία NGC 5548. Πρόκειται για ένα σπειροειδή γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 245 εκ. ετών φωτός από τη Γη. Στο κέντρο του NGC 5548 υπάρχει μια γιγάντια μελανή οπή που είναι ενεργή για αυτό και ο γαλαξίας αλλά και ο πυρήνας του αποτελεί μόνιμο στόχο παρατήρησης των επιστημόνων.

Οι άνεμοι

Η τελευταία μελέτη στον NGC 5548 οδήγησε στον εντοπισμό αυτών των ανέμων-σπρίντερ οι οποίοι δημιουργούνται σύμφωνα με τους ειδικούς από μεγάλα ρεύματα αερίων. Αυτά τα ρεύματα αερίων δημιουργούνται σε μια περιοχή κοντά στον πυρήνα του γαλαξία στην οποία επικρατούν πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Η ανακάλυψη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science Express» προσφέρει νέα δεδομένα για το περιβάλλον αλλά και τα φαινόμενα που αναπτύσσονται πέριξ των μελανών οπών. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι κοσμικοί άνεμοι με ταχύτητες ανάλογες με αυτές που κινούνται οι άνεμοι στον NGC 5548 μεταβάλλουν τη φωτεινότητα των γαλαξιών τους.

Από τον πυρήνα του NGC 5548 κοσμικοί άνεμοι που κινούνται με ταχύτητες που αγγίζουν τα 5 χιλιάδες χλμ.δευτ και ανάμεσα στα άλλα μεταβάλλουν την φωτεινότητα του γαλαξία. Credit: (NASA,ESA/A.Field-STScl)

Το εντυπωσιακό ουράνιο τόξο του Σείριου

Ο Σείριος είναι το λαμπρότερο άστρο στον νυχτερινό ουρανό με. Βρίσκεται σε απόσταση 8.57 έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός.

Το όνομά του προέρχεται από το Ελληνικό "σείριος" που σημαίνει "φωτεινός". Ο Σείριος είναι ορατός από σχεδόν όλη την Γη τους χειμερινούς μήνες. Ήταν γνωστό ότι η διάθλαση του φωτός του Σείριου στην γήινη ατμόσφαιρα μεταβάλει το χρώμα του όμως κανείς δεν είχε την έμπνευση να προσπαθήσει να καταγράψει αυτή την εναλλαγή χρωμάτων.

Πρόκειται για ένα φαινόμενο που εξελίσσεται ταχύτατα μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Όπως συμβαίνει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια ένας ερασιτέχνης αστροφωτογράφος έβαλε τα γυαλιά στους επιστήμονες.

Ο Σάιντ Ροσάν που σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο του Παντζάμ στη Λαχόρη έστρεψε το τηλεσκόπιο του στον ουρανό του Πακιστάν στοχεύοντας τον Σείριο και κατάφερε να καταγράψει αυτό το… ουράνιο τόξο του Σείριου.

Πηγή: Το Βήμα science

Μυστήριο: Επιστήμονες αναζητούν αντικείμενο που εμφανίστηκε και εξαφανίστηκε ξαφνικά στον Τιτάνα

Έκπληξη έχει προκαλέσει στους επιστήμονες ένα μεγάλο μυστηριώδες «αντικείμενο», το οποίο οι ίδιοι ονόμασα «μαγικό νησί», αφού εμφανίστηκε από το πουθενά στη δεύτερη μεγαλύτερη θάλασσα υδρογονανθράκων του Τιτάνα, του μεγαλύτερου δορυφόρου του Κρόνου και δεύτερου μεγαλύτερου στο ηλιακό μας σύστημα και εξίσου ξαφνικά εξαφανίστηκε.

Οι αστρονόμοι αναρωτιούνται για το τι μπορεί να είναι αυτό το πράγμα και ήδη έχουν κάποιες ιδέες, χωρίς όμως να έχουν καταλήξει σε κάποια οριστική εξήγηση.

Η εν λόγω θάλασσα (Ligeia Mare) του Τιτάνα, που έχει έκταση εκτοντάδων χιλιομέτρων και βάθος περίπου 150 μέτρων, φαινόταν απολύτως ήρεμη, ώσπου αιφνιδίως το διαστημικό σκάφος «Κασίνι» της NASA, πέρυσι τον Ιούλιο, φωτογράφισε ένα φωτεινό χαρακτηριστικό, το οποίο όμως δεν φαινόταν πια στις εικόνες ραντάρ που «τράβηξε» μετά μερικές μέρες η διαστημοσυσκευή, η οποία εξερευνά το σύστημα του Κρόνου και των φεγγαριών του από το 2004.

Όπως δήλωσε ο πλανητικός επιστήμων Τζέησον Χογκάρτνερ του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης, επικεφαλής της αμερικανο-γαλλικής επιστημονικής ομάδας που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience», σύμφωνα με το BBC, καθώς επίσης τις βρετανικές «Γκάρντιαν» και «Ιντιπέντεντ», «αυτή η ανακάλυψη δείχνει ότι τα υγρά στο βόρειο ημισφαίριο του Τιτάνα δεν είναι απλώς στάσιμα και αμετάβλητα, αλλά μάλλον λαμβάνουν χώρα αλλαγές σε αυτά.

«Δεν ξέρουμε τι ακριβώς προκάλεσε την εμφάνιση αυτού του μαγικού νησιού, όμως θα θέλαμε να το μελετήσουμε περισσότερο, αν και δεν πιστεύουμε ότι όντως πρόκειται για νησί».

Ο Τιτάν είναι το μόνο σώμα εκτός της Γης, όπου έχουν βρεθεί υγρά (αλλά όχι νερό) στην επιφάνειά του. Οι λίμνες και οι θάλασσές του αποτελούνται από κρύους υγρούς υδρογονάνθρακες (με θερμοκρασία έως μείον 180 βαθμούς Κελσίου), όπως αιθάνιο, μεθάνιο και προπάνιο. Εκτιμάται ότι ο δορυφόρος διαθέτει εκατοντάδες φορές περισσότερα αποθέματα φυσικού αερίου και άλλων υδρογονανθράκων σε σχέση με τη Γη.

Ο Τιτάν είναι ο μόνος δορυφόρος στο ηλιακό σύστημα με σύννεφα και με μια ατμόσφαιρα πυκνή και ομιχλώδη, ενώ η βαρύτητά του είναι τόσο μικρή, που ένας άνθρωπος θα μπορούσε εύκολα να πετάξει στον αέρα, αν είχε φτερά. Η επιφάνεια είναι γεμάτη από «αμμόλοφους» όπως της Γης, μόνο που η «άμμος» είναι στην πραγματικότητα υδρογονάνθρακες. Επιπλέον, ο Τιτάν έχει ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο κλίμα, με δυνατούς ανέμους και βροχές υδρογονανθράκων.

Όσον αφορά στις πιθανές εξηγήσεις για το «μαγικό νησί», που είχε μήκος περίπου 20 χιλιομέτρων και πλάτος δέκα, μπορεί να οφείλεται σε κύματα που προκλήθηκαν από δυνατούς περιοδικούς ανέμους, οι οποίοι μετά σταμάτησαν, ή σε μεγάλες φουσκάλες αερίων που αναδύθηκαν στην επιφάνεια από κάποιο ηφαίστειο στο βυθό ή σε στερεά υλικά που αρχικά επέπλεαν και μετά βυθίστηκαν ή σε παγόβουνο από μεθάνιο και αιθάνιο, που αποκόπηκε από την ακτή.

Οι επιστήμονες πολύ θα ήθελαν να ρίξουν μια βάρκα ή ένα υποβρύχιο στα ασυνήθιστα «νερά» του Τιτάνα για να τα εξερευνήσουν. Η NASA κατά καιρούς εξετάζει την τολμηρή ιδέα, όμως το κόστος της αποστολής θα είναι πολύ μεγάλο, γι αυτό, προς το παρόν τουλάχιστον, έχει δώσει προτεραιότητα στην επιτόπια εξερεύνηση του κοντινότερου Άρη.

Νέο μοντέλο για την έρευνα ζωής σε άλλους πλανήτες

Ερευνητές του πανεπιστημίου UCL της Αγγλίας ανέπτυξαν ένα νέο μοντέλο το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα στους επιστήμονες να εντοπίσουν ζωή σε πλανήτες εκτός του Ηλιακού μας Συστήματος με τη μεγαλύτερη ακρίβεια που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα.

To μοντέλο βασίζεται στην ανίχνευση μεθανίου, του απλούστερου οργανικού μορίου του οποίου η παρουσία σε κάποιο περιβάλλον αποτελεί πιθανό σημάδι για την ύπαρξη ζωής.

Για τη μελέτη της σύνθεσης των μακρινών πλανητών, οι ερευνητές αναλύουν τις ατμόσφαιρές τους, οι οποίες απορροφούν το φως από το κοντινό τους άστρο και το επανεκπέμπουν έχοντας όμως αφήσει την υπογραφή των χημικών τους στοιχείων στο φάσμα της ακτινοβολίας.

H νέα συνεισφορά των επιστημόνων έγκειται στο γεγονός πως επέκτειναν το φάσμα των ερευνών για ίχνη μεθανίου ώστε να περιλαμβάνει και θερμότερες περιοχές, έως τη θερμοκρασία των 1220ο C, κάτι που μέχρι σήμερα δεν ήταν δυνατό.

«Οι υπάρχουσες έρευνες για το μεθάνιο είναι ατελείς και οδηγούν σε σοβαρή υποεκτίμηση των επιπέδων μεθανίου στους πλανήτες», εξηγεί ο Τζόναθαν Τένισον, καθηγητής φυσικής στο UCL. «Περιμένουμε πως το μοντέλο μας θα έχει μεγάλο αντίκτυπο σε μελλοντικές μελέτες πλανητών και ψυχρών αστέρων εκτός Ηλιακού Συστήματος και ίσως βοηθήσει τους επιστήμονες να ανιχνεύσουν σημάδια εξωγήινης ζωής», κατέληξε.

Η εξέλιξη του μοντέλου ήταν δυνατή χάρη στη χρήση υπερυπολογιστών οι οποίοι ήταν σε θέση να επεξεργαστούν δισεκατομμύρια γραμμές κώδικα και δεδομένων.

Οι υπολογισμοί μάλιστα χρειάστηκαν το αντίστοιχο 3 εκατομμυρίων ωρών χρήσης της μονάδας επεξεργασίας CPU, κάτι που μεταφράζεται σε 3 αιώνες υπολογισμών ενός συμβατικού υπολογιστή. Τα όρια του φάσματος περιορίστηκαν στους 1220ο C εξαιτίας των περιορισμών της υπάρχουσας υπολογιστικής μνήμης και έτσι στο μέλλον θεωρείται βέβαιο πως το μοντέλο θα επεκταθεί ώστε να περιλαμβάνει ακόμη μεγαλύτερες θερμοκρασίες.

Το νέο μοντέλο δοκιμάστηκε με επιτυχία στις περιπτώσεις των καφέ νάνων, όπου έδωσε τις σωστές τιμές για την απορρόφηση του φωτός από το μεθάνιο και πλέον οι ερευνητές σκοπεύουν να το δοκιμάσουν σε άλλα ουράνια αντικείμενα με σκοπό να βρουν ίχνη ζωής.

naftemporiki.gr

NASA: Αστεροειδής που προσπέρασε τη Γη θα μπορούσε να μεταφερθεί στη Σελήνη

Η πορτοκαλί παρακάτω κουκκίδα της  φωτογραφίας μπορεί να μην γεμίζει το μάτι, ανοίγει όμως την όρεξη της NASA.

Δεδομένου ότι οι αστεροειδείς πιστεύεται ότι είναι το υλικό που περίσσεψε από το σχηματισμό πλανητών, η αποστολή θα μπορούσε να προσφέρει νέα στοιχεία για τη γέννηση του Ηλιακού Συστήματος και της Γης. Εξίσου σημαντικό είναι όμως ότι η αποστολή θα αποτελέσει πεδίο δοκιμών για τις τεχνολογίες που θα απαιτηθούν σε μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη.

Οι προτάσεις

Δύο είναι τα σενάρια που εξετάζει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία για το ARM. Το πρώτο είναι να αιχμαλωτίσει έναν μικρό αστεροειδή στο Διάστημα, το δεύτερο είναι να συλλέξει έναν βράχο από την επιφάνεια ενός μεγαλύτερου αστεροειδή. Και στις δύο περιπτώσεις, ένα δείγμα διαμέτρου μέχρι δέκα μέτρων θα μεταφερθεί από ρομποτικό σκάφος σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη.

Ο 2011MD, με διάμετρο γύρω στα έξι μέτρα, είναι ένα από τους τρεις υποψήφιους αστεροειδής που έχουν επιλεγεί μέχρι σήμερα για το πρώτο σενάριο. Προσπέρασε τη Γη το 2011 σε απόσταση μόλις 12.250 χιλιομέτρων (βρέθηκε δηλαδή σε πολύ μικρότερη απόσταση από το φεγγάρι), χωρίς όμως να μελετηθεί επαρκώς.

Νέα στοιχεία για το διαστημικό βράχο δίνει τώρα το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA, το οποίο χρειάστηκε 20 ώρες συνεχούς παρατήρησης για να δώσει την παραπάνω εικόνα. Σύμφωνα με τα ευρήματα, τα οποία δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal», ο 2011 MD έχει εντυπωσιακά μικρή πυκνότητα, περίπου ίση με την πυκνότητα του νερού -τα δύο τρίτα του όγκου του πρέπει να είναι άδειος χώρος.

Η χαμηλή αυτή πυκνότητα οδηγεί τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι ο 2011 MD είτε είναι ένας μεγάλος βράχος που περιβάλλεται από ένα σύννεφο σωματιδίων σε τροχιά, είτε ότι αποτελείται από ένα συνονθύλευμα μικρών βράχων που συγκρατούνται χαλαρά μεταξύ τους σαν ένα είδος σωρού από μπάζα.

Καλλιτεχνική απεικόνιση των δύο διαφορετικών δομών που μπορεί να έχει ο 2011 MD (Πηγή: NASA/JPL)

Και στις δύο περιπτώσεις, λέει η NASA, το σύνολο της μάζας του αστεροειδή, μερικές δεκάδες τόνοι, θα μπορούσε να συλληφθεί και να μεταφερθεί στη Σελήνη.

Οι υποψήφιοι

Εκτός όμως από τον 2011 ΜD, η NASA έχει δύο ακόμα υποψήφιους στόχους για το σενάριο της σύλληψης ολόκληρου αστεροειδή. Ένας τέταρτος υποψήφιος, άγνωστης όμως μάζας, -ο 2008 HU4- θα περάσει αρκετά κοντά στη Γη το 2016 για να μελετηθεί με διαπλανητικό ραντάρ.

Όσον αφορά το σενάριο συλλογής ενός βράχου από την επιφάνεια ενός μεγαλύτερου αστεροειδή, η λίστα των υποψήφιων περιλαμβάνει τον αστεροειδή Itokawa, τον οποίο επισκέφθηκε το ιαπωνικό Hayabusa το 2005, και τον αστεροειδή Bennu, τον οποίο θα φωτογραφήσει από κοντά το 2018 η αποστολή Osiris-Rex της NASA. Η προσπάθεια για τον εντοπισμό υποψήφιων στόχων για την αποστολή ARM εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος της NASA για τον εντοπισμό όλων των «Κοντινών στη Γη Αντικειμένων» (NEO) που θα μπορούσαν να απειλήσουν τον πλανήτη. Η NASA θα επιλέξει ανάμεσα στα δύο βασικά σενάρια της αποστολής ARM στα τέλη του 2014.

Πηγή: Το Βήμα science

NASA: Λύση στο πρόβλημα στέγασης στο διάστημα

Bigelow Aerospace

Η ιδιαιτερότητα του BEAM έγκειται στο γεγονός ότι μπορεί να μεταφερθεί στο διάστημα αναδιπλωμένο και εκεί να «φουσκώσει» από ένα μίγμα οξυγόνου και αζώτου.

• Η ιδιωτική εταιρεία Bigelow Aerospace επιχειρεί να δώσει λύση στα δύο βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η NASA στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό: την στέγαση των αστροναυτών και τη δημιουργία χώρων για την καλλιέργεια φυτών σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας.

Η λύση ακούει στο όνομα BEAM (Bigelow Expandable Activity Module) και έχει διαστάσεις κάτι λιγότερο από 4 μέτρα (13 πόδια) σε μήκος και κάτι λιγότερο από 3,5 μέτρα (11 πόδια) σε πλάτος, όταν βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη.

Το βάρος του είναι περίπου 1,36 τόνοι, δηλαδή είναι 70% ελαφρύτερο από μία σταθερή κατασκευή, αντίστοιχων διαστάσεων. Η ιδιαιτερότητα του BEAM έγκειται στο γεγονός ότι μπορεί να μεταφερθεί στο διάστημα αναδιπλωμένο και εκεί να «φουσκώσει» από ένα μίγμα οξυγόνου και αζώτου.

Με την πλήρη ανάπτυξή του μπορεί να συνδεθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό εξυπηρετώντας πιθανές ανάγκες φιλοξενίας αστροναυτών ή σαν χώρος όπου θα μπορούν να εγκατασταθούν διάφορες καλλιέργειες, που θα τροφοδοτούν το προσωπικό του ΔΔΣ με φρέσκα λαχανικά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός μπορεί να φιλοξενήσει έως και 6 αστροναύτες οι οποίοι τρέφονται με ειδικά πακέτα διατροφής, χωρίς να έχουν πρόσβαση σε φρέσκα φρούτα και λαχανικά για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Επιπλέον, το μέλλον του ΔΔΣ μετά το 2024 παραμένει ομιχλώδες, με τη NASA να εξετάζει διάφορες εναλλακτικές.

Συνολικά, η NASA έχει διαθέσει το ποσό των 17,8 εκατομμυρίων δολαρίων σε μελέτες για τη δυνατότητα επέκτασης του ΔΔΣ, τόσο για χρήση από αστροναύτες όσο και από μελλοντικούς τουρίστες του διαστήματος. Προς το παρόν, το BEAM χρησιμοποιείται σαν χώρος εκτέλεσης πειραμάτων που σχετίζονται με καλλιέργειες στο διάστημα, ενώ παράλληλα συνεχίζονται οι δοκιμές αξιοπιστίας του θαλάμου.

Ωστόσο, τα σχέδια της Bigelow Aerospace δεν σταματούν στο BEAM. Ήδη η εταιρεία σχεδιάζει μία μεγαλύτερη έκδοση του BEAM, το BA330, το οποίο θα έχει χωρητικότητα 330 κυβικών μέτρων. Στόχος είναι η συνένωση αρκετών BA330 δημιουργώντας ένα νέο διαστημικό σταθμό, ο οποίος θα μπορεί να τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη.

NASA.GOV VIDEO

Λύση στο πρόβλημα στέγασης της NASA στο διάστημα δίνει η Bigelow Aerospace

Συνολικά, η NASA έχει διαθέσει το ποσό των 17,8 εκατομμυρίων δολαρίων σε μελέτες για τη δυνατότητα επέκτασης του ΔΔΣ, τόσο για χρήση από αστροναύτες όσο και από μελλοντικούς τουρίστες του διαστήματος. Προς το παρόν, το BEAM χρησιμοποιείται σαν χώρος εκτέλεσης πειραμάτων που σχετίζονται με καλλιέργειες στο διάστημα, ενώ παράλληλα συνεχίζονται οι δοκιμές αξιοπιστίας του θαλάμου.

Ωστόσο, τα σχέδια της Bigelow Aerospace δεν σταματούν στο BEAM. Ήδη η εταιρεία σχεδιάζει μία μεγαλύτερη έκδοση του BEAM, το BA330, το οποίο θα έχει χωρητικότητα 330 κυβικών μέτρων. Στόχος είναι η συνένωση αρκετών BA330 δημιουργώντας ένα νέο διαστημικό σταθμό, ο οποίος θα μπορεί να τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη.